<i></i><i></i>惜，<i></i><i></i><i></i>局势<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>言，太<i></i><i></i>利。
“赵军师，<i></i><i></i>怎<i></i>办？”
<i></i>楼筑身边，<i></i>留守<i></i>赵惇。听<i></i>急报<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>犹豫，立即带<i></i>联军，退回<i></i><i></i>宛城<i></i>。
“<i></i>主步步威慑，西域<i></i><i></i><i></i>坐<i></i>住<i></i>，<i></i><i></i>孤掷<i></i>注。挑拨<i></i><i></i>场战<i></i>，<i></i>渔翁<i></i>利。”
“赵军师，<i></i><i></i><i></i><i></i>神<i></i>？”
“必<i></i><i></i><i></i>。”
赵惇叹<i></i>口气，“<i></i><i></i>惜，<i></i><i></i>因素<i></i><i></i>，仇恨蒙蔽双眼，<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，已经被神<i></i>攻<i></i><i></i>。”
“<i></i>今，城<i></i><i></i><i></i>三万<i></i><i></i>马。外<i></i><i></i>敌军，<i></i>直<i></i>聚<i></i>兵势，<i></i><i></i><i></i>估计，<i></i>码<i></i>近十万<i></i>。”
“<i></i>否奇袭？”
楼筑<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>漠<i></i><i></i>，离<i></i>近<i></i>，便<i></i>被<i></i><i></i><i></i>。哪怕<i></i><i></i>夜<i></i>，<i></i><i></i>藏<i></i>住奇袭<i></i>军队。”
“蜀王<i></i>边……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>万<i></i><i></i>。<i></i>场<i></i>战，恐怕<i></i>很艰难。”
赵惇<i></i><i></i>知晓，徐牧<i></i>暗<i></i>调兵，<i></i><i></i><i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>并<i></i><i></i>告诉楼筑。
“<i></i>宛<i></i><i></i><i></i>候，攻城<i></i><i></i>，虽<i></i><i></i>算强攻。<i></i><i></i><i></i>少<i></i>方<i></i>城墙，<i></i><i></i><i></i>裂口。城<i></i><i></i>储备<i></i><i></i>足够<i></i>。赵军师，<i></i>况很<i></i>妙。”
<i></i><i></i><i></i>突变，几乎<i></i>打乱<i></i>西蜀<i></i>整<i></i>布局。
眼<i></i>，<i></i>军齐聚<i></i><i></i>宛城<i></i>远。<i></i><i></i><i></i><i></i>久，<i></i><i></i><i></i>外<i></i>话，便<i></i>围攻<i></i><i></i>。
西蜀进入西域，固<i></i><i></i>催化<i></i>矛盾。<i></i><i></i><i></i>，变<i></i><i></i><i></i><i></i>局<i></i>，绝<i></i><i></i>西蜀<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>赵军师。蜀王<i></i>边，<i></i>需<i></i>久，<i></i>带<i></i>赶<i></i>？”
“已经<i></i>路<i></i><i></i>。”
赵惇沉<i></i>眉头，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>主<i></i>达<i></i><i></i>，需<i></i><i></i><i></i>办法，拦住敌军<i></i>率先攻城。”