<i></i>春<i></i><i></i>，万物更迭。
“六侠，西蜀<i></i>将四派<i></i><i></i>。<i></i>今，<i></i><i></i><i></i>倚仗<i></i><i></i>。”
送<i></i><i></i>城门，徐牧语气带<i></i>歉<i></i>。
<i></i>知<i></i>，殷鹄<i></i>向<i></i>喜欢沙场。<i></i><i></i><i></i>次，殷鹄确<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>选。
披<i></i>战甲<i></i>殷鹄，并<i></i><i></i>太<i></i>矫<i></i>。
“此番<i></i>西域，<i></i>定<i></i>负主公<i></i>托。”
退<i></i>两步，殷鹄跪<i></i><i></i><i></i>，冲<i></i>徐牧拜别。<i></i><i></i>近<i></i><i></i><i></i>暗卫头<i></i>，徐牧<i></i>安全，<i></i>直由<i></i>负责。
“吾<i></i><i></i>，<i></i>请主公万分<i></i><i></i>。”
“六侠，<i></i>路珍重。”
五千余<i></i><i></i>蜀骑，先随殷鹄<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，另<i></i>其<i></i><i></i>裨将，带<i></i>五千<i></i>马，与余<i></i>王<i></i>部落<i></i>合，共入西域。
<i></i>旁<i></i>贾周，拄<i></i>拐杖慢慢走<i></i>，忽<i></i><i></i>味深长<i></i><i></i><i></i><i></i>句。
“主公<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>西蜀<i></i><i></i>将，<i></i><i></i>慢慢<i></i><i></i>长<i></i>。”
“文龙，确<i></i>。”
<i></i>管<i></i>晁义，<i></i><i></i>柴宗，甚至<i></i>刚离<i></i><i></i>殷鹄，<i></i>属<i></i>打<i></i>死<i></i><i></i>强，<i></i>步<i></i>步<i></i>扬名<i></i><i></i>。
相比<i></i>世<i></i><i></i>底蕴，<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>场场战争<i></i>洗礼，靠<i></i>军功，<i></i>断<i></i>长。
“文龙，回城吧。”
再<i></i><i></i><i></i>眼殷鹄离<i></i><i></i>长影，徐牧扶<i></i>贾周，两<i></i>缓缓入城。
“<i></i>春<i></i><i></i>，歇<i></i><i></i>冬<i></i>各路诸侯，<i></i><i></i>蠢蠢欲<i></i><i></i>。左师仁<i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i></i>，再调<i></i><i></i>少<i></i>军，陈<i></i>李度城。”
徐牧点头，<i></i>件<i></i><i></i>，<i></i>文<i></i><i></i><i></i>信。<i></i>徐牧猜<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>境况<i></i><i></i>，左师仁攻打西蜀<i></i><i></i><i></i>性，应<i></i><i></i><i></i><i></i>。
。