<i></i><i></i><i></i>句话，估摸<i></i>，<i></i><i></i>袁松头破血流<i></i>，先抢<i></i>恪州。
“文龙，<i></i>近西蜀<i></i><i></i><i></i>太<i></i>，攻略江南，<i></i><i></i>往<i></i>稍<i></i>稍<i></i>。”
粮王<i></i>搞垮西蜀，近段<i></i>间<i></i><i></i>，已经闹腾<i></i>很<i></i>祸<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。古<i></i>云，先守土，再复<i></i>疆。主公眼<i></i><i></i>做<i></i>，便<i></i>稳住西蜀<i></i>民<i></i>与安定。渝州王<i></i>内城，<i></i>九指<i></i>遗，应<i></i><i></i><i></i>布局<i></i>。<i></i><i></i>候，主公<i></i>需<i></i>配合，或许，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>收获。”
“<i></i><i></i>霸王常<i></i>棠，<i></i><i></i>见<i></i>，<i></i>简简单单<i></i>，让粮王玩弄<i></i>股掌。”
贾周淡笑。
“除<i></i>太<i></i>重义<i></i>弊病，常<i></i>棠，几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坐<i></i>皇位<i></i><i></i>。”
“文龙，<i></i><i></i>此<i></i>，倒<i></i>怕<i></i><i></i>气。”
徐牧笑<i></i>笑。
“<i></i><i></i>解主公。若<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>若<i></i><i></i>谄媚<i></i>言，才<i></i>真<i></i>愧<i></i>，<i></i>西蜀首席幕僚<i></i>称号。”
“知<i></i>者，贾文龙。”
……
<i></i>贾周<i></i><i></i>，<i></i><i></i>霸王常老四，才刚<i></i>春，便已经带<i></i>浩浩<i></i>军，经<i></i>河北，陈兵<i></i>定州边境。<i></i><i></i>模<i></i>，分明<i></i><i></i>打<i></i><i></i>仗。
定北关<i></i>，收<i></i><i></i>报<i></i>柴宗，并<i></i><i></i>任何吃惊。早<i></i>先<i></i>，<i></i><i></i><i></i>主公，便已经<i></i>信<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>回，<i></i><i></i>配合渝州王<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>表<i></i><i></i><i></i>，<i></i>管<i></i>何，<i></i><i></i>咋呼<i></i>番。
“柴将军，先<i></i><i></i>听<i></i>，<i></i>渝州王受<i></i>箭伤，<i></i>才<i></i>久，便<i></i>带兵<i></i>征<i></i>。”
“<i></i>问<i></i>，<i></i>问谁<i></i>。”
柴宗沉默<i></i><i></i><i></i>口。
“<i></i>安排<i></i>马，留守定北关，<i></i>亲<i></i>带<i></i>探哨营，<i></i>城查探<i></i>番。”