<i></i>关<i></i><i></i>，<i></i><i></i>外<i></i>凛冽寒风，<i></i>算<i></i>将息<i></i><i></i><i></i>。
连<i></i>徐桥，<i></i>敢骑<i></i>竹马，跑<i></i>王宫外玩打仗<i></i>。<i></i>媳妇姜采薇，<i></i>边跟<i></i>，<i></i>边<i></i>断帮<i></i>系<i></i>衣服。
徐牧侧回<i></i>头，重新<i></i>向<i></i><i></i><i></i>两位军师。
“粮王<i></i><i></i><i></i>迫<i></i>眉睫，袁松<i></i>边，今<i></i><i></i><i></i><i></i>使臣。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>久，便<i></i><i></i>春<i></i>。袁松<i></i>左师仁<i></i>边，因<i></i>恪州<i></i>归属，必<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>争。<i></i>并非<i></i><i></i>拉拢，<i></i>怕主公像<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>左师仁联<i></i>，<i></i><i></i><i></i>利。”
“<i></i><i></i><i></i>联<i></i><i></i>。”
妖<i></i>覆灭，诸<i></i><i></i><i></i>盟<i></i><i></i><i></i>聚义，<i></i><i></i>再<i></i>，反<i></i>，整<i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i>割据<i></i>势力，逐鹿相争<i></i>舞台。
“袁松送<i></i>什<i></i>。”
“十船<i></i>米粮。”
“照收<i></i>误。”
徐牧笑<i></i>笑，“恪州<i></i>块<i></i>方，<i></i><i></i>今<i></i>打<i></i>话，<i></i><i></i>将整<i></i>西蜀，拖入<i></i>泥潭<i></i><i></i>。哪怕争<i></i><i></i><i></i>，<i></i>离<i></i>远，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惦记<i></i>。倒<i></i><i></i>做壁<i></i>观。”
贾周<i></i>东方敬二<i></i>，<i></i>赞许<i></i>点头。
至<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>约，袁松<i></i><i></i><i></i>打恪州<i></i>主<i></i>，短<i></i>间内，左师仁<i></i>真懒<i></i><i></i>讨伐。<i></i>二虎<i></i>间，终归<i></i><i></i>将嘴边<i></i>肉，迅速吃<i></i>嘴<i></i>。
徐牧<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>趁机<i></i>兵，攻打东陵。<i></i>很快，<i></i><i></i><i></i><i></i>否决<i></i>。<i></i>管<i></i>何，<i></i><i></i><i></i>常<i></i>爷合<i></i>，西蜀<i></i>宜太<i></i>招摇，贸贸<i></i><i></i>启新<i></i>轮<i></i>战<i></i>。
<i></i>且，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>，西蜀似乎<i></i>“缺粮”<i></i>。
“主公觉<i></i>，若<i></i>渝州王失败，<i></i><i></i>何？”