“<i></i><i></i><i></i>知晓确切<i></i><i></i>数……<i></i>听<i></i>，<i></i><i></i>很<i></i><i></i>州<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
。
徐牧登<i></i>沉默。虽<i></i><i></i>明<i></i><i></i>，<i></i><i></i>直抵制米<i></i>教入蜀。<i></i><i></i>管<i></i>何，由<i></i>通商<i></i>原因，<i></i>暗<i></i><i></i>，肯定<i></i><i></i>潜入<i></i><i></i>，试图蛊惑百姓。
徐牧<i></i><i></i>，<i></i><i></i>候，通商<i></i>真<i></i><i></i>件<i></i>奈<i></i><i></i><i></i>。<i></i>西蜀若<i></i>关闭<i></i>往，<i></i>仅<i></i>蜀锦<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>西域<i></i><i></i>货物，根本卖<i></i><i></i>其<i></i><i></i>方。单单凭<i></i>西蜀<i></i>，根本消化<i></i><i></i><i></i><i></i>商物。
哪怕<i></i>常胜<i></i>边，<i></i><i></i>遏制西蜀<i></i>通商，<i></i>亦<i></i><i></i>法<i></i>，<i></i>关乎<i></i><i></i>世<i></i><i></i>积财。先<i></i>群雄割据，<i></i><i></i><i></i>理，各<i></i>世<i></i>商<i></i>，依靠马队<i></i>走<i></i><i></i>。
与<i></i><i></i>通商，<i></i>徐牧<i></i>眼光<i></i><i></i>，<i></i><i></i>利<i></i><i></i>弊。几<i></i>米<i></i>徒贼<i></i>，<i></i><i></i>北渝铁刑台，亦<i></i><i></i>改变<i></i><i></i><i></i>法。
“袁冲，<i></i>耐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>？”
袁冲绞尽脑汁，忽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，“蜀王，<i></i><i></i>像听<i></i>提<i></i>，<i></i><i></i>北方<i></i><i></i>。”
“北方？河北？燕州？”
<i></i><i></i>。
徐牧脸色<i></i>惊。常老四<i></i>河北打<i></i><i></i>亦乐乎，<i></i>路打入草原，连柔<i></i><i></i><i></i>王庭<i></i>打碎<i></i>。
北狄<i></i>。
<i></i>北狄草原<i></i>边，听<i></i><i></i>另<i></i>支异族崛<i></i>，二者<i></i><i></i>争夺放牧权，<i></i><i></i>杀<i></i>难解难分。
<i></i><i></i>惜<i></i><i></i><i></i>况<i></i>，<i></i><i></i>常老四<i></i>法<i></i>再联<i></i>。即便<i></i><i></i>愿<i></i>，各<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愿<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，强强联合<i></i><i></i>，趁病<i></i>命，<i></i>整<i></i>塞北草原打烂。
“主公，<i></i><i></i><i></i>全部<i></i><i></i><i></i>。”
严唐<i></i>旁，<i></i>焦急<i></i>催<i></i><i></i>句。<i></i>磨磨蹭蹭<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>气。