。
“<i></i><i></i>守，<i></i><i></i>守！”
蒋蒙声音带<i></i>怒火。<i></i><i></i>线关<i></i>守卒，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般。哪怕<i></i>死<i></i>休<i></i>强攻四五<i></i>，依<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>。
“立即整军，再攻！”
<i></i><i></i>远处，常胜<i></i>色<i></i>沉。<i></i>猜<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>线关<i></i>，<i></i>管<i></i>守卒<i></i>民夫，<i></i>死<i></i>差<i></i><i></i><i></i>。
听<i></i><i></i>位主将<i></i>文，<i></i>被投石砸<i></i>。<i></i>明显，已经<i></i>死局<i></i>。<i></i><i></i>蜀<i></i>，<i></i>底<i></i>坚持什<i></i>。
……
城头<i></i>，弥漫<i></i>硝烟<i></i><i></i>，<i></i><i></i>浑身染血<i></i>蜀将，杵<i></i>刀稳稳站<i></i>，<i></i><i></i><i></i>腿，已经彻底血肉模糊，被砸落<i></i>投石碾断<i></i>腿裸。
<i></i>杵<i></i>刀，依<i></i>站<i></i>。站<i></i>远眺城外，站<i></i>指挥残军。
三千<i></i><i></i>守卒，五千余<i></i>民夫，拼<i></i><i></i><i></i>五<i></i>，<i></i>剩<i></i>两三百<i></i>守卒，千余<i></i><i></i>民夫。
城关<i></i><i></i>沟壑，尸体堆<i></i><i></i>层<i></i><i></i>层。血腥<i></i>气味，弥漫久久<i></i>绝。
“听<i></i>军令，<i></i><i></i>投石与火油，<i></i><i></i>守备城门！分<i></i>百民夫军，原<i></i>拾箭，<i></i>等，<i></i>等死守<i></i>退——”
杀红<i></i>眼，<i></i>线关<i></i>城头<i></i>，依<i></i>怒吼<i></i>断。
城<i></i>，冷静<i></i>申屠冠，此<i></i><i></i>满脸<i></i>怒火。<i></i><i></i>三千<i></i><i></i><i></i>线关，拖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i>间。
“攻城，继续攻城！”
<i></i><i></i>轮北渝<i></i>方阵，步步紧逼<i></i>线关。
“先登！”
<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>拨先登<i></i>士卒，杀<i></i><i></i>城头<i></i>。离<i></i><i></i>近<i></i>十几<i></i>民夫，<i></i>法相敌，被纷纷劈死滚落。
“李鑫，孤儿，若死，请敬<i></i>碗酒！”
<i></i><i></i>满身<i></i>血<i></i>守卒，顾<i></i><i></i>身<i></i>挨刀，将木枪横<i></i>身<i></i>，朝<i></i>先登<i></i>拨敌军冲<i></i>，<i></i>半丈长<i></i>木枪，<i></i><i></i><i></i>死力气——
顷刻间，十余<i></i><i></i>影，齐齐趔趄，摔<i></i><i></i>城关。