“什<i></i>。”
江岸边，羊倌皱眉。
“<i></i><i></i><i></i>思，青凤<i></i><i></i>离<i></i>陵州，反<i></i><i></i>派<i></i><i></i>将带<i></i><i></i><i></i>。”
“正<i></i>，<i></i>青凤<i></i>直留<i></i>陵州<i></i><i></i>。”
“<i></i>愧<i></i><i></i>谋。”
荀平<i></i>眯<i></i>眯眼，“若<i></i><i></i>此，倒<i></i><i></i><i></i>碍<i></i>。”
“军师，申屠将军<i></i>边，很快便<i></i>赶<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>知晓。”
荀平<i></i>站<i></i><i></i>身，“莫<i></i>办法，<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟吴州，<i></i><i></i>羊倌，<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。<i></i>明白<i></i>，<i></i>与<i></i><i></i>计谋厮杀，已经<i></i><i></i><i></i><i></i>两<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>吴州，<i></i>岂<i></i>放<i></i>？”
蒋蒙脸色狂喜。
荀平<i></i>笑<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，攻楚州<i></i><i></i><i></i>，<i></i>便<i></i><i></i>参与<i></i>。蒋蒙将军，<i></i><i></i><i></i>僚<i></i><i></i>，<i></i><i></i>回，便恭请尔三位<i></i><i></i>名将，打<i></i>楚州！<i></i>今，苗通已经先<i></i><i></i><i></i>吴州，<i></i>剩<i></i><i></i>青凤，<i></i><i></i><i></i>军，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吴州，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>期！”
蒋蒙<i></i><i></i>张脸庞，<i></i>露<i></i><i></i>激<i></i><i></i>神色。
“<i></i>听<i></i>，<i></i>楚州<i></i>文，<i></i>什<i></i>西蜀<i></i><i></i>将，<i></i><i></i>次，<i></i>定<i></i>亲<i></i>，斩<i></i><i></i><i></i><i></i>首级！”
……
楚州，半岛<i></i><i></i><i></i>座江城。
此<i></i>，<i></i>员三十余岁<i></i>西蜀<i></i>将，正坐<i></i>案台<i></i>，认真<i></i><i></i><i></i>兵书。<i></i>案台<i></i>旁边，<i></i>搁<i></i><i></i>份密信。
<i></i><i></i><i></i>送<i></i><i></i>密信。信<i></i><i></i><i></i>主公寄<i></i><i></i><i></i>，<i></i>头<i></i>内容很简单，<i></i>定州战<i></i>紧急，南军北调，正<i></i><i></i>北渝厮杀。<i></i>叮嘱<i></i><i></i>楚州，亦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。