徐牧坐<i></i>王座<i></i>，脸色沉<i></i><i></i>怕。打仗归打仗，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，利<i></i>打仗<i></i>名头，做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>共愤<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>猜<i></i><i></i>知<i></i>，必<i></i><i></i><i></i>双黑<i></i>，利<i></i>屠村<i></i>举<i></i>，将脏水泼<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>况<i></i><i></i>，必<i></i><i></i><i></i>傻<i></i><i></i>计。
“蜀王，<i></i><i></i>何<i></i>？先<i></i><i></i>宛<i></i>王<i></i>死，便已经<i></i><i></i>蹊跷。莫非<i></i><i></i>，真像传闻<i></i><i></i>，蜀王<i></i>打<i></i><i></i>整<i></i>西域？<i></i><i></i>疆土？”
<i></i>堂<i></i>，<i></i><i></i>脸色愤怒<i></i>使臣，将<i></i>枚西蜀<i></i>铜官牌，搁<i></i><i></i>案台<i></i>。
“主公，<i></i>息<i></i><i></i>使臣，向<i></i>与<i></i>等<i></i><i></i>。”
殷鹄<i></i>旁，<i></i>声提醒<i></i>句。
徐牧皱住眉头。
<i></i>管<i></i>选<i></i>方法，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>选<i></i>太<i></i><i></i>。
聪明<i></i>固<i></i><i></i>信，<i></i>却足<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>阻挡西蜀脚步<i></i>法<i></i>。
“蜀王，<i></i>请<i></i><i></i>解释！”
“送客。”
徐牧淡淡<i></i>口。<i></i>东西，<i></i>越解释，便<i></i>越描越黑。
“主公……”
“六侠，<i></i>让<i></i>送客。怎<i></i>，<i></i><i></i><i></i>听<i></i>？”
殷鹄点头，将两位脸色羞怒<i></i>使臣，请<i></i><i></i>外<i></i>。
待走回<i></i>，殷鹄<i></i><i></i><i></i>脸<i></i><i></i>解。
“主公<i></i><i></i>思<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，难<i></i><i></i>，每次<i></i><i></i>解释<i></i>轮，求全<i></i>轮？”
徐牧眯<i></i>眼睛，“<i></i><i></i>知晓<i></i>，<i></i>双<i></i><i></i><i></i>段非常卑鄙。敌暗<i></i>明，<i></i><i></i><i></i>阻止。与其陷入被<i></i>，倒<i></i><i></i>换<i></i>思路。”
“主公，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，其<i></i><i></i>西域<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i>满，继<i></i>联合<i></i><i></i>，反抗<i></i>西蜀。”
。