“哼。”
。
“<i></i>需吵架，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>重<i></i><i></i>，便<i></i><i></i>办法杀死徐贼。若<i></i><i></i>，等<i></i>徐贼<i></i><i></i>军<i></i><i></i>，便<i></i>功亏<i></i>篑。连<i></i><i></i>处<i></i>宫，<i></i><i></i>暴露<i></i>。<i></i>怕<i></i><i></i>候，<i></i>董<i></i><i></i>连藏身处<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“<i></i>初<i></i>驱狼，<i></i><i></i><i></i><i></i>董<i></i><i></i>做主<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，莫吵<i></i>。”
飞鹰<i></i>具揉<i></i>眼睛，“眼<i></i><i></i><i></i>机<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>色，准备<i></i>黑<i></i>。再者，徐贼<i></i>另<i></i>边<i></i><i></i>军<i></i>赶<i></i>，<i></i>需<i></i><i></i>少<i></i><i></i>间。”
实际<i></i>，杀<i></i><i></i>徐牧，<i></i><i></i><i></i><i></i>死。毕竟，已经忤逆<i></i><i></i><i></i>宛<i></i><i></i>主<i></i>。<i></i>初主<i></i><i></i><i></i>思，<i></i>让董<i></i><i></i>试<i></i>截杀，<i></i><i></i><i></i>参与<i></i>。
“徐贼已经<i></i>始扎营<i></i>。”
“真<i></i><i></i>胆啊。”
飞鹰<i></i>具皱<i></i>皱眉，“徐贼此<i></i>，极其善<i></i>笼络部<i></i>，估摸<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受伤<i></i>蜀卒，<i></i><i></i>休整<i></i><i></i>间。”
“眼<i></i>怎<i></i>做？”
董昕沉<i></i>声音。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>加<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>千三四<i></i><i></i>。<i></i><i></i>杀死徐贼，便<i></i><i></i>将<i></i>马聚<i></i><i></i><i></i>，<i></i>兵力优势，先<i></i>冲溃蜀<i></i><i></i>守势。”
“若<i></i><i></i>，引诱徐贼再入<i></i>宫？”
飞鹰<i></i>具冷笑，董昕<i></i><i></i>句话，跟傻<i></i><i></i><i></i>区别。
整<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>少<i></i><i></i>喜欢将徐贼徐布衣，并<i></i><i></i><i></i><i></i>七谋<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>等蠢计！
“莫<i></i>忘<i></i>，<i></i>等<i></i><i></i>沙狼群。”
董昕皱眉，“头狼死<i></i>，等狼群再养<i></i><i></i><i></i>头狼，<i></i>知<i></i><i></i>久。<i></i><i></i>头狼，狼群<i></i><i></i>见<i></i><i></i>听<i></i>打狼哨。”
“<i></i><i></i>办法。”
飞鹰<i></i>具语气笃定。
“<i></i>间紧急，便<i></i>今夜<i></i>始，<i></i><i></i>合二<i></i><i></i>力，攻打徐贼<i></i>扎营<i></i>！”
……
黄昏暗<i></i>，沙风呼呼。
周围<i></i>气温，随<i></i>沙<i></i><i></i>温度冷却，骤<i></i>变<i></i>冻寒<i></i><i></i>。