重新站<i></i>沙<i></i><i></i>，徐牧很庆幸，留<i></i><i></i>三百<i></i><i></i><i></i>接应。
此<i></i>，<i></i>周围<i></i>厮杀<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>料，守备<i></i>三百蜀卒，已经占<i></i><i></i>风。若<i></i><i></i>，被敌<i></i>堵住洞口，<i></i>怕<i></i><i></i>瓮<i></i><i></i>鳖<i></i>。
“主公！”
带<i></i>三百<i></i><i></i>老营将，狂喜<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
“主公<i></i><i></i><i></i>知，先<i></i><i></i><i></i>候，突<i></i>杀<i></i><i></i>五六百<i></i>，<i></i>夺洞口<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>等守住<i></i>。”
<i></i>仅<i></i>守住<i></i>，<i></i><i></i>见徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>退走，<i></i>敢久战。
“做<i></i><i></i>。”
徐牧抬头，<i></i><i></i>死伤<i></i>蜀卒，<i></i>头<i></i>阵苦涩。
带<i></i>千<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>剩八百<i></i><i></i>。
“主公，<i></i><i></i><i></i>传信给晁义将军，让<i></i>带<i></i>军<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>。”
徐牧摇头。
<i></i><i></i><i></i>回，<i></i>间根本<i></i><i></i>及。再者，<i></i><i></i>数相等<i></i><i></i><i></i>局<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>办法，将<i></i><i></i>敌<i></i><i></i>网打尽。
“<i></i>主公……<i></i><i></i>做什<i></i>。”
“扎营。”
徐牧认真应<i></i>。
……
“该死，<i></i>差<i></i>点<i></i>！<i></i>若<i></i>被困<i></i><i></i>宫，肯定<i></i>死<i></i>！”
戴<i></i>飞鹰<i></i>具<i></i>男<i></i>，<i></i>边怒<i></i><i></i>遏<i></i><i></i>口，<i></i>边<i></i>抹<i></i>嘴角<i></i>血。
被<i></i>位虎将军<i></i>斧柄扫<i></i>，即使<i></i><i></i><i></i><i></i>，脑<i></i><i></i><i></i>点昏沉。若非<i></i>身<i></i><i></i>功夫，<i></i>怕<i></i>场<i></i>躺<i></i>。
<i></i>已经<i></i><i></i><i></i>誓，<i></i><i></i>次，绝<i></i>招惹西蜀<i></i><i></i>头老虎。
董昕<i></i>气<i></i>脸色<i></i>白，“<i></i><i></i>蜀<i></i><i></i>阵法，<i></i>真<i></i>凶悍<i></i>比。”
“<i></i>太急<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>射几轮，<i></i><i></i>将蜀<i></i><i></i>阵型打乱。”
飞鹰<i></i>具冷笑。
董昕<i></i><i></i><i></i>表<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>清<i></i>，<i></i><i></i>西蜀步弓<i></i>弓箭，<i></i><i></i>改良<i></i><i></i>。<i></i>射？<i></i><i></i>徒增伤亡。”