常胜笑<i></i>笑，“兄长<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
常四郎难<i></i>放声<i></i>笑，<i></i><i></i>揽住常胜<i></i>肩膀。
“老仲德<i></i>走，除<i></i><i></i><i></i>常威，<i></i>找<i></i><i></i>其<i></i><i></i>讲话<i></i><i></i><i></i>。”
“主公，帝者<i></i><i></i><i></i>城府。”
“<i></i>话<i></i>早<i></i>。”
常四郎笑<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>法<i></i><i></i>，<i></i>突<i></i>明白，<i></i>陶陶<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i><i></i>，真<i></i><i></i><i></i>法<i></i>，<i></i><i></i><i></i>搏<i></i><i></i>。”
“主公莫忘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拔树<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i>仅<i></i>拔树，<i></i><i></i><i></i>重新再栽<i></i><i></i>株<i></i><i></i>。”
伸<i></i><i></i>，摊<i></i><i></i>掌，常四郎接<i></i>飘落<i></i>雪绒，<i></i>双眸<i></i>，变<i></i>神采奕奕<i></i><i></i>。
……
哈赤哈赤。
坐<i></i>马车<i></i>，霍荣被颠<i></i>直喘<i></i>气。酒肉掏空身<i></i>，再加<i></i><i></i>路奔波，更让<i></i><i></i><i></i><i></i>死。
若<i></i><i></i>吊卵儿郎，此<i></i>该忍<i></i>住破口<i></i>骂<i></i>。<i></i>霍荣<i></i>敢，<i></i><i></i>容易留<i></i><i></i>命，再激怒<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>什<i></i><i></i>完<i></i>。
马车外，<i></i>官燕<i></i><i></i>张俊脸，冻<i></i>七八处<i></i>红，此刻正裹<i></i>厚袍，<i></i><i></i><i></i>方<i></i>潼城边境。
<i></i>回定州，<i></i>方便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>守备<i></i>关卡<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>路？”
“<i></i>官头领，<i></i>西蜀暗堂<i></i><i></i>，已经<i></i>接应<i></i>，<i></i><i></i>法<i></i>。”
<i></i>官燕放松<i></i>呼<i></i>口气，随即<i></i>马，往马车走<i></i><i></i><i></i>。
刚掀<i></i>帘<i></i>——
霍荣便吓<i></i><i></i>声“嗷”叫。
“莫怕。”
<i></i>官燕笑<i></i>笑，“霍公<i></i>，先<i></i><i></i><i></i>紧急，<i></i>等<i></i><i></i>身<i></i>由<i></i>，<i></i>请霍公<i></i>见谅。”
“怎、怎<i></i>？”