“<i></i><i></i>春<i></i>。”
站<i></i>王宫外，徐牧难<i></i>伸<i></i><i></i>懒腰。窝<i></i><i></i>冬<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>整<i></i>世界，<i></i>算慢慢<i></i><i></i>活气。
“主公，南海盟<i></i><i></i>，应该快<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>挺快。”
徐牧笑<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>赵棣<i></i>几<i></i>，<i></i>许久<i></i>见<i></i>。<i></i><i></i>回<i></i>往<i></i>，<i></i><i></i><i></i>整<i></i>联盟，再巩固<i></i>番。”
<i></i>春<i></i><i></i>，若<i></i><i></i>外<i></i>话，便<i></i>西域<i></i><i></i>。<i></i>远<i></i><i></i><i></i>，放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>处理<i></i>。
“孙勋，孙勋<i></i><i></i>娘<i></i>别傻笑<i></i>，赶紧让<i></i>准备，<i></i>城外铺长毯！”
<i></i>贾周<i></i>言，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，南海盟<i></i><i></i>马，齐齐整整<i></i>赶<i></i><i></i><i></i><i></i>。
并<i></i><i></i>倨傲，徐牧反<i></i>带<i></i><i></i>少将军幕僚，迎<i></i><i></i>城外。<i></i>番模<i></i>，让赵棣惊<i></i><i></i>马，眼圈<i></i>红<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>。
“蜀王，折煞<i></i><i></i>啊！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兄弟，兄弟<i></i><i></i>，<i></i>徐牧若<i></i>迎接，<i></i>哪儿<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>仅<i></i>赵棣，连<i></i><i></i><i></i><i></i>伍正阮秋等<i></i>，<i></i><i></i>脸色<i></i>容。<i></i><i></i>皆知，<i></i><i></i><i></i>徐蜀王，已经<i></i>半壁江山<i></i>枭雄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，依<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>早已经备<i></i><i></i>宴席，诸位南海<i></i>兄弟，今<i></i>入<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>回<i></i><i></i>！<i></i>与诸位<i></i>醉<i></i>归！”
徐牧很明白，<i></i><i></i>争<i></i><i></i>片江山，<i></i>管<i></i>南海盟，<i></i><i></i>山越<i></i>，<i></i><i></i>必须拉拢<i></i>力量。
“蜀王<i></i>义！”
“<i></i>徐牧，与诸位老友<i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>外，万千<i></i>百姓，<i></i><i></i>热烈<i></i>比，欢迎<i></i>阵仗，<i></i><i></i>间达<i></i><i></i>顶峰。
。
连<i></i>司虎，<i></i><i></i>百忙<i></i><i></i>，抽身跑<i></i><i></i><i></i>。
……