。
<i></i>军帐<i></i>外，隐约<i></i>间，<i></i>听<i></i>见两军<i></i>厮杀，<i></i>久久绝。
……
沧州，李度城。
随<i></i>康烛<i></i>暂离，眼<i></i>，李度城<i></i>战<i></i>，由康烛<i></i>胞弟康烁，<i></i>应处理。
秉承胞兄<i></i>稳守计策，康烁<i></i>直很<i></i><i></i>。
“<i></i>跛<i></i>，今<i></i><i></i><i></i>奇怪。<i></i>兄离<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>交待，<i></i>管跛<i></i><i></i>什<i></i>法<i></i>，<i></i>等<i></i>需紧守城关，等<i></i>回<i></i>。”
李度城内，<i></i>仅<i></i>五万山越营，另<i></i>万<i></i><i></i>东陵卒，数千<i></i>聚兵，已及三四万<i></i>员修葺<i></i>民夫。
<i></i><i></i><i></i>阵仗，算<i></i><i></i>非常豪华<i></i>。
“康将军，今<i></i><i></i>报<i></i><i></i>，李度城<i></i>，跛<i></i><i></i><i></i>军已经<i></i><i></i>异<i></i>。”
康烁平静<i></i>笑，“<i></i>讲<i></i><i></i>，<i></i>兄早<i></i>交待，<i></i>等稳守<i></i><i></i>。<i></i><i></i>城<i></i>捣鼓再<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>何妨。尔等<i></i>知，<i></i>座李度城，曾经<i></i><i></i><i></i>盟<i></i>二十余万联军，<i></i><i></i>法攻<i></i>。<i></i>今<i></i>修葺<i></i><i></i>番，算<i></i><i></i>铜墙铁壁<i></i>。”
“跛<i></i>若<i></i>本<i></i>，便<i></i>强攻试试？”
<i></i>句话，并非<i></i>气怒，<i></i><i></i>康烁真<i></i><i></i>底气。李度城万夫莫<i></i>，跛<i></i><i></i><i></i>三头六臂<i></i><i></i>？
“传令，各部<i></i>马<i></i><i></i>轻举妄<i></i>，<i></i><i></i>防御城<i></i><i></i>蜀<i></i>！若<i></i>敌袭，立即鸣金擂鼓！”
此<i></i>，<i></i>李度城外三十余<i></i>，西蜀营<i></i><i></i><i></i>军帐。
东方敬<i></i><i></i>既往<i></i>伏<i></i>案台，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>图。<i></i><i></i>初盟军围攻沧州，<i></i>便知晓<i></i>，<i></i><i></i><i></i>李度城，<i></i>座易守难攻<i></i>巨城。
<i></i><i></i><i></i>，东陵<i></i>南海盟，<i></i><i></i>投入<i></i><i></i>量兵力，才终<i></i>将李度城攻<i></i>。东方敬亦明白，康烛敢离<i></i>李度城，<i></i>即<i></i><i></i>，<i></i>布<i></i><i></i><i></i>严密<i></i>防守。