“李度城？”
听见凌苏<i></i>话，左师仁<i></i>脸色<i></i>惊。
“齐德<i></i><i></i>思<i></i>，跛<i></i>东方敬，<i></i>攻打李度城<i></i>？<i></i>齐德啊，此次康烛考虑周全，并<i></i><i></i>调<i></i>李度城<i></i>守备军力，<i></i><i></i>带<i></i>水师赶<i></i>。”
“李度城守备精良，<i></i><i></i>问题<i></i>。”
凌苏沉默<i></i>。<i></i><i></i><i></i>跛<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>喜欢度战场<i></i>势。若放<i></i>眼<i></i>，<i></i><i></i>攻打李度城<i></i><i></i><i></i><i></i>机。
“齐德，<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>。康烛奇袭<i></i><i></i>，等敌军<i></i>乱，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>等<i></i>反剿<i></i>波！”
左师仁恨<i></i>牙痒痒。<i></i><i></i>次徐布衣<i></i>计计连环，差点<i></i><i></i><i></i>逼死。
虽<i></i><i></i><i></i>……活<i></i><i></i><i></i>，<i></i>东陵<i></i>战损，已经达<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i>数字。另外，<i></i><i></i>吴州<i></i>叛乱，<i></i><i></i>猜<i></i><i></i>知<i></i>，肯定<i></i><i></i>徐布衣<i></i><i></i>脚。
凌苏依<i></i><i></i><i></i><i></i>话。<i></i>料定，哪怕<i></i>康烛奇袭，<i></i>依<i></i><i></i>法<i></i>攻破联军，顶<i></i><i></i>鼓舞<i></i><i></i>番士气。
另外，东陵接应<i></i>战船，<i></i>将准备<i></i><i></i>。<i></i>管<i></i>何，<i></i>重<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>先护<i></i>左王，平安回<i></i>东陵。
实打实<i></i><i></i>，东陵<i></i><i></i>次，<i></i>码被打<i></i><i></i>半残。
优势<i></i>复存<i></i>。
“主公，奇袭<i></i><i></i>，<i></i>管<i></i>败与否，<i></i><i></i>让康烛，先<i></i>返回李度城镇守。”
“听齐德<i></i>。”
左师仁点头。
“放<i></i>吧，<i></i>跛<i></i>虽<i></i>厉害，<i></i><i></i><i></i><i></i>句话，李度城守备严密，<i></i><i></i><i></i>攻<i></i><i></i><i></i>。”
凌苏沉默<i></i>笑。<i></i><i></i><i></i>始，约莫<i></i><i></i><i></i>预感，<i></i><i></i>直觉<i></i>很<i></i>安。<i></i>跛<i></i>，创<i></i><i></i>奇迹，已经太<i></i>太<i></i><i></i>。