“杀——”
“吼！”
<i></i>江岸东<i></i>，徐牧<i></i>袁松<i></i><i></i>马，终<i></i><i></i>合<i></i><i></i><i></i><i></i>。此<i></i>，<i></i><i></i>破<i></i>江岸<i></i>带<i></i>防御线，<i></i><i></i>已，<i></i><i></i>杀<i></i><i></i>条<i></i>路。
<i></i>知<i></i>，<i></i>陈水关<i></i>南，几乎<i></i><i></i>东陵军<i></i><i></i>方，早已经布<i></i><i></i><i></i>少<i></i>巡哨暗营。庆幸<i></i><i></i>，由<i></i>南<i></i>久<i></i>战<i></i>，暗营<i></i>类<i></i>东陵军，并<i></i>算太<i></i>。
咔。
披<i></i>厚甲<i></i>司虎，单<i></i>单骑，<i></i><i></i><i></i>头凶虎，抡<i></i>巨斧杀<i></i>三进三<i></i>，直至<i></i><i></i>，挑<i></i>暗营<i></i>裨将，重重摔死<i></i><i></i><i></i>。
“东莱王，已经<i></i><i></i>三营<i></i>。”
徐牧沉<i></i>脸色。<i></i><i></i><i></i><i></i>久，南<i></i>敌袭<i></i>消息，很快<i></i>传<i></i>左师仁<i></i>边。
<i></i>徐牧身边，<i></i>服老<i></i>袁松，亦<i></i>披<i></i>战甲，<i></i>握弓刀。
“蜀王<i></i><i></i>高见。”
“敢问东莱王，军<i></i><i></i><i></i>少骑？”
“<i></i><i></i>三千，蜀王<i></i>知，<i></i>东莱并<i></i>产马，<i></i>三千骑，<i></i><i></i>东拼西凑<i></i>。”
“<i></i>军<i></i>亦<i></i>千余骑。东莱王，<i></i>否将三千<i></i>骑营，尽数借与<i></i>？”
袁松并<i></i>犹豫，<i></i>头<i></i>笑，“久闻蜀王<i></i>骑<i></i><i></i>术，若<i></i>需<i></i>，<i></i><i></i>拿<i></i>！”
“<i></i>！”
徐牧露<i></i>笑容。
<i></i><i></i><i></i>况<i></i><i></i>，<i></i>循规蹈矩<i></i>杀<i></i>左师仁<i></i><i></i>，消耗<i></i><i></i>间太<i></i>，若<i></i>组织骑营，先<i></i>阻挡<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>番奇效。
再者，离<i></i>恪州江岸越近，密林便<i></i>越少，顶<i></i><i></i><i></i><i></i>沼泽，<i></i>并<i></i>算太阻马蹄。
“东莱王，<i></i>先<i></i>堵截，<i></i>便<i></i><i></i><i></i>军，<i></i>估摸<i></i>，约<i></i>两<i></i><i></i>辰左右，便<i></i>追<i></i>左师仁<i></i><i></i>军。”
“蜀王……<i></i>听<i></i>，左师仁今<i></i><i></i>早，便已经启程<i></i>。<i></i>管怎<i></i><i></i>，<i></i><i></i>终究<i></i>慢<i></i><i></i>。”
徐牧笑<i></i>笑，“刚才<i></i>收<i></i><i></i><i></i>报，左师仁<i></i><i></i>，正<i></i>积攒仁名呢。”
。