“齐德，三<i></i><i></i>。”
站<i></i>陈水关<i></i>城楼<i></i>，左师仁皱住眉头。即便先<i></i>商量，<i></i>守备<i></i>主，<i></i><i></i>知<i></i>何，<i></i>知<i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i>线，<i></i><i></i>底<i></i>很<i></i>爽。
“主公莫急。”
凌苏劝<i></i><i></i>句，“<i></i>等<i></i>寻破敌<i></i>良机。徐布衣<i></i>边，何尝<i></i><i></i><i></i>此。<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>城。待耗尽敌军<i></i>耐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>良策破敌。”
左师仁仰<i></i>头，<i></i><i></i>苦涩<i></i>叹<i></i>口气。
“<i></i>怕齐德笑话。<i></i>初合力围剿妖<i></i>，<i></i>甚至<i></i>徐布衣……<i></i><i></i><i></i>感恩戴德<i></i>，并<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敌。<i></i>惜，<i></i>居<i></i>敢偏向袁松<i></i>边。<i></i><i></i>摆明<i></i>，<i></i><i></i><i></i>左师仁<i></i><i></i>。莫<i></i>忘<i></i>，<i></i>盟<i></i><i></i>，<i></i>左师仁<i></i><i></i><i></i><i></i>盟主，<i></i>该听<i></i>号令才<i></i>。”
凌苏沉默<i></i><i></i>，<i></i><i></i>接话。
“齐德，<i></i>东陵，与<i></i>等粮王<i></i>目标，<i></i><i></i>致<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>破西蜀！”
“<i></i><i></i>。”
凌苏抬<i></i>头，<i></i>神<i></i><i></i>向城外。<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>站<i></i>城楼<i></i>，往城外远眺。
敌军<i></i>营<i></i>隔<i></i>太远，并<i></i><i></i><i></i>见。<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，城外<i></i>敌军<i></i>忽<i></i><i></i><i></i>奇袭。
“传令，再派<i></i>两哨<i></i>探骑。务必留<i></i>，城外敌军<i></i><i></i>向！”
“遵军师令！”
……
离<i></i>陈水关，约<i></i>百余<i></i><i></i>胡林镇。此<i></i>，亦<i></i><i></i>整军备战。
徐牧沉<i></i>目光，独<i></i>坐<i></i>营帐<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恪州<i></i>图。关<i></i>义军<i></i><i></i><i></i>，<i></i>并<i></i><i></i><i></i>申屠冠<i></i>。
并非<i></i><i></i>信任，<i></i><i></i>觉<i></i>，虽<i></i><i></i>合<i></i>关系，<i></i><i></i>管怎<i></i>，终归<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东西。
。