“<i></i><i></i>步，若<i></i><i></i><i></i>猜，申屠冠<i></i>徐布衣，便<i></i><i></i>引诱<i></i>军<i></i>城<i></i>。”
“齐德放<i></i>，<i></i>管<i></i><i></i>什<i></i>法<i></i>，<i></i><i></i>次<i></i>听齐德，便<i></i>陈水关<i></i>按兵<i></i><i></i>，直至，耗<i></i><i></i>二军<i></i>锐气！”
凌苏欣慰<i></i>笑，“等反剿<i></i><i></i>，主公便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口恶气。”
“吾<i></i>齐德，胜十万雄兵矣。”
……
踏踏。
终<i></i>启程<i></i>徐牧，带<i></i>寥寥<i></i>六千余<i></i>，经<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>达<i></i>胡林镇<i></i><i></i>。
“拜见蜀王。”
“拜见蜀王！！”
申屠冠，<i></i>及袁冲<i></i>干<i></i>等，皆<i></i>城门等候，见<i></i>徐牧<i></i>马走<i></i>，纷纷迎<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>需客气。”
徐牧急走几步，“哪位<i></i>袁贤侄？”
袁冲激<i></i>抱拳，“蜀王，正<i></i><i></i><i></i>。”
虽<i></i><i></i>纪相差<i></i><i></i>，<i></i>碍<i></i>身份<i></i>别，徐牧称<i></i><i></i>声贤侄，并<i></i><i></i><i></i>。
“知<i></i>贤侄<i></i><i></i>线，<i></i><i></i>直很担<i></i>，<i></i>怕贤侄<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧叹<i></i>气，老气横秋<i></i>拍<i></i>拍袁冲<i></i><i></i>臂。
袁冲<i></i><i></i><i></i>容，始料<i></i>及，<i></i><i></i><i></i><i></i>位蜀王，居<i></i><i></i>此待见<i></i><i></i>。
“<i></i>世叔<i></i>，东陵贼<i></i>必<i></i><i></i>败！”
瞧瞧，<i></i><i></i>喊叔叔<i></i>。<i></i>关系，<i></i><i></i><i></i><i></i>铁<i></i>。
“<i></i><i></i>二军<i></i><i></i>协力，何愁贼<i></i><i></i>灭！”