话未完，徐牧皱<i></i>皱眉。<i></i>太叔义<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>太叔义，<i></i>被妖<i></i>算计猜透，<i></i><i></i><i></i>城<i></i><i></i>火城计<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>火城计实<i></i>实施另讲，至少<i></i><i></i>，因<i></i><i></i><i></i>埋伏，算<i></i>拖<i></i>盟军<i></i><i></i>间。
“六侠，<i></i>刚才<i></i>——”
“<i></i>文<i></i>怒，杖责<i></i>士卒？”
“<i></i><i></i>句。”
“<i></i>士卒<i></i>林<i></i><i></i><i></i>火，差点烧<i></i>山头。”
听<i></i>，徐牧<i></i>脑<i></i><i></i>，忽<i></i>闪<i></i><i></i><i></i>激灵。旁边<i></i>殷鹄，稍稍<i></i><i></i>，<i></i>脸色<i></i>白。
“舵主<i></i><i></i>思<i></i>，<i></i>干物燥，<i></i><i></i>火烛？”
“正<i></i>。宁武<i></i><i></i>马，仗<i></i>皇<i></i>外<i></i>密林山势，蛰伏<i></i><i></i>。按<i></i><i></i>理<i></i>讲，皇<i></i>告急，<i></i>早该<i></i>勤王<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，却<i></i>直<i></i><i></i><i></i>。”
“六侠，速速传信左师仁。另外，将营<i></i>附近<i></i>林木，<i></i>预先砍<i></i>。”
“舵主放<i></i>。”
殷鹄刚转身，<i></i>黄昏渐<i></i><i></i>微微黑暗<i></i><i></i>，眨眼间，便<i></i>见数支信号箭，蓦<i></i><i></i><i></i>空炸<i></i>。
映红<i></i>徐牧<i></i>脸庞。
“主公，皇<i></i><i></i>南城门已经闭<i></i>！”
“该死。”
徐牧咬<i></i>牙。<i></i><i></i><i></i><i></i>，火城计<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>妖<i></i><i></i>幌<i></i>，<i></i>真正<i></i>做<i></i>，<i></i>仗<i></i><i></i>干物燥，烧<i></i>皇<i></i>附近<i></i>密林。
<i></i>宁武，分明<i></i><i></i>烧山<i></i>。<i></i><i></i>收集<i></i><i></i>火油，更<i></i><i></i><i></i>，<i></i>通<i></i>密<i></i>送<i></i><i></i><i></i>，交<i></i>宁武<i></i><i></i>。
“徐蜀王，<i></i><i></i>盟主<i></i><i></i>，皇<i></i>南<i></i><i></i>山林，突<i></i><i></i><i></i>火势。<i></i>几<i></i>气候干燥，恐烧<i></i>连<i></i>火势，<i></i>请徐蜀王回营相商。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>东陵斥候，急急骑马<i></i><i></i>。