“<i></i>乱糟糟<i></i>世<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i>活法，强求<i></i><i></i>。”
<i></i>军帐<i></i><i></i>，徐牧带<i></i>赶回<i></i>殷鹄，走<i></i><i></i>林<i></i>边<i></i>。
林<i></i><i></i>，响<i></i>燥热<i></i>蝉声。司虎正带<i></i>几<i></i><i></i>卒，跑入<i></i>林<i></i>深处，捕蝉烹食。
<i></i>色近<i></i>黄昏，<i></i>方<i></i>远<i></i>沧州伪<i></i>，并<i></i><i></i>闭门。依<i></i><i></i><i></i>许<i></i>请降<i></i><i></i>，跪<i></i>城门外<i></i>退。
军议<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，妖<i></i><i></i>火城计，左师仁<i></i><i></i>担<i></i>，非<i></i>探<i></i>清楚，再做打算。
“舵主，太叔义离<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>句话。”
“什<i></i>话。”
“妖<i></i>……<i></i><i></i>假乱真<i></i><i></i>，此言<i></i><i></i>太叔望<i></i>口。”
“<i></i>假乱真<i></i><i></i>？<i></i><i></i>几<i></i><i></i>思。莫非<i></i><i></i>，妖<i></i><i></i>假<i></i>。”
“回<i></i><i></i>路<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>并<i></i><i></i>，若<i></i>假<i></i>，<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>，愿<i></i>效忠。”
“六侠，<i></i>件<i></i><i></i>，<i></i>留<i></i><i></i><i></i>，吩咐底<i></i><i></i>循<i></i><i></i>条线索，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>查<i></i>什<i></i>。”
殷鹄点头，“<i></i>舵主，<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>何？”
“明<i></i><i></i>管探<i></i>探<i></i><i></i>，左师仁<i></i><i></i><i></i>军。已经耗<i></i>几<i></i>，再耗<i></i><i></i>，士卒<i></i>携胜<i></i>威，将<i></i>尽失。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>，<i></i><i></i>宁武。<i></i>若<i></i><i></i>城内，<i></i><i></i>必<i></i><i></i><i></i>城外。<i></i><i></i><i></i><i></i>，妖<i></i><i></i>藏<i></i><i></i>支军队。”
“六侠，<i></i>几<i></i>越<i></i>越热<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>，徐牧伸<i></i><i></i>，抹<i></i>抹额头<i></i>汗。哪怕<i></i><i></i>黄昏，深夏闷热<i></i>气候，并<i></i>任何改变。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>士卒<i></i>林<i></i><i></i>捕兽<i></i>火，差点烧<i></i>山头。<i></i><i></i><i></i>文<i></i>怒，杖责<i></i>十<i></i>。”
。
“赏罚分明，<i></i><i></i><i></i><i></i>——”