“崔兄若<i></i>空，<i></i>西蜀，或者内城，<i></i><i></i>问<i></i>问，问问<i></i><i></i>百姓，<i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i>贼<i></i>？”
“蜀王，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>很久<i></i>。”崔修咬牙。
“<i></i>胆！”徐牧蓦<i></i><i></i>喝，揪住崔修<i></i>袍领，重重往<i></i>推<i></i>。
崔修摔<i></i><i></i><i></i>，抖<i></i><i></i>指，怒吼<i></i>指向徐牧，“诸位<i></i>见，<i></i>便<i></i><i></i>般，<i></i>待<i></i>南海盟<i></i><i></i>！”
旁边<i></i>赵棣等<i></i>，犹豫<i></i><i></i>，<i></i>觉<i></i>徐牧做<i></i>，似乎<i></i><i></i><i></i>分<i></i>。
推<i></i>倒<i></i><i></i>徐牧，此<i></i>却脸色悲痛。
“诸君，若<i></i>崔兄辱<i></i>骂<i></i>，<i></i><i></i>关系。<i></i><i></i>却<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太久，记<i></i>清<i></i>。<i></i>徐牧再问列位，兴武十九<i></i>，<i></i><i></i>操劳<i></i><i></i><i></i>袁侯爷，<i></i>必死<i></i>身，领<i></i>各路忠义清君侧，救社稷……莫非，诸位<i></i>忘<i></i>？”
徐牧此言<i></i><i></i>，赵棣等<i></i><i></i>脸色，<i></i><i></i><i></i>变<i></i>隐隐悲痛<i></i><i></i>。
<i></i>千古忠义，<i></i><i></i><i></i>佩服。即便<i></i>南海，亦<i></i>三四<i></i>袁侯祠。
“<i></i>、<i></i><i></i>狡辩！”崔修急忙惊喊，“诸位，莫<i></i>被<i></i>蒙蔽，西蜀王原先<i></i><i></i>擅辩<i></i><i></i>！”
“诸位，<i></i><i></i>直怀疑。此番阻挠<i></i><i></i>交州<i></i><i></i>，极<i></i><i></i><i></i>，<i></i>南海盟<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧叹<i></i>口气，点<i></i>即止。
<i></i>旁边<i></i>赵棣等<i></i>听<i></i>，皆<i></i>脸色<i></i>惊。<i></i>徐牧<i></i>话<i></i>，再联<i></i><i></i>崔修<i></i><i></i>番<i></i>派——
“<i></i><i></i>。”赵棣冷<i></i>脸，唤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>腹<i></i>将，“<i></i>朱崖王<i></i>营<i></i>，<i></i><i></i>搜查<i></i>番。另外，海越<i></i><i></i><i></i>，<i></i>安抚询问<i></i>主，务必<i></i>查<i></i>，<i></i>次<i></i>谁<i></i><i></i>脚！”