?“<i></i>崔兄啊，<i></i>礼。”犹豫<i></i><i></i>，徐牧<i></i><i></i>施<i></i>礼数。<i></i>礼数，并非<i></i>给崔修<i></i>，<i></i><i></i>给其<i></i><i></i>南海州王<i></i><i></i>。
南海五州，偶尔<i></i>枚老鼠屎，徐牧觉<i></i>很正常。
“<i></i>敢。”崔修依<i></i>冷<i></i>脸，<i></i><i></i>回<i></i>礼。
“<i></i><i></i>崔兄，莫非<i></i><i></i><i></i>沧州？”徐牧<i></i><i></i>声色<i></i><i></i>问。<i></i>辩论<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>像<i></i>怕<i></i>谁。
“<i></i><i></i><i></i>何，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>何？”崔修走<i></i>几步，<i></i>向几<i></i>州王，“赵兄，朱兄，列位<i></i>莫<i></i>忘<i></i>，<i></i>等乃<i></i><i></i>纪<i></i>臣。食君<i></i>禄，忠君<i></i><i></i>，乃<i></i>千古<i></i>义。”
“<i></i>今。”崔修回身，扬<i></i>指<i></i>徐牧。
“便<i></i>此<i></i>，居<i></i><i></i><i></i><i></i>胆，敢牵头结盟，欲<i></i>攻伐皇室！<i></i>等既<i></i>纪臣，岂<i></i>认贼<i></i>父，助纣<i></i>虐！”
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”徐牧笑<i></i>笑，很给<i></i><i></i><i></i>拍<i></i>两<i></i><i></i>掌。
“崔兄，<i></i><i></i><i></i>思<i></i><i></i>，<i></i>徐牧<i></i>贼<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>。”崔修冷哼。伏杀<i></i><i></i>，<i></i>位信使已经答应<i></i>，<i></i><i></i>阻止<i></i>徐牧拉拢南海盟，<i></i><i></i><i></i>条件，<i></i><i></i><i></i>效。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>位蜀王，似乎<i></i><i></i>半点惊慌。
“兴武十九<i></i>，<i></i><i></i>奸相，<i></i>徐牧与袁侯爷，李侯爷齐齐联<i></i>，清君侧，斩奸相，<i></i><i></i><i></i><i></i>贼<i></i>？”
“永昌初<i></i>，北狄三十万<i></i>军叩关，<i></i><i></i><i></i>徐牧，与渝州王带兵北<i></i>，浴血奋战，将北狄狗赶回草原。至今<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i>留<i></i>十二<i></i>箭疤，<i></i><i></i><i></i><i></i>贼<i></i>？”
旁边<i></i>司虎，听<i></i>认真，欲<i></i>掀<i></i>徐牧<i></i>袍<i></i>，数<i></i>数箭疤，被徐牧转身，<i></i><i></i><i></i>打掉<i></i><i></i>。
崔修<i></i>色涨红，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>尽皆知，<i></i>根本<i></i><i></i>反驳。