“王，狼箭<i></i><i></i>凉州英雄，若<i></i><i></i>，先遣派使臣入蜀，将狼箭<i></i>辈<i></i>尸首，换回凉州。毕竟，<i></i><i></i><i></i>王<i></i>师<i></i>。王<i></i>表字<i></i>义孝，<i></i>——”
“<i></i><i></i>问<i></i><i></i>，<i></i><i></i>法<i></i><i></i><i></i>付蜀州！”董文怒吼。
几<i></i>谋士急忙<i></i>列，战战兢兢<i></i>跪倒<i></i><i></i>。
“滚，滚<i></i>王宫。”董文咬牙。
“王，<i></i>、<i></i>等告辞。”
夜幕暗<i></i>，董文孤独<i></i>坐<i></i>王座<i></i>，<i></i>底空落<i></i>比。
幼<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>父王便<i></i><i></i>此<i></i>坐姿。<i></i>站<i></i>两<i></i>王兄<i></i><i></i>，偷偷透<i></i>卫士<i></i>长戟，<i></i><i></i>王宫<i></i><i></i>文武<i></i>臣。
<i></i><i></i>常<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般，坐<i></i>王座<i></i><i></i>，威风八<i></i>。做<i></i><i></i>，<i></i>做<i></i><i></i>。<i></i>差<i></i><i></i>，便<i></i>打<i></i>西北<i></i><i></i>，称霸西<i></i>数州。
“三弟，母<i></i>给<i></i>柑橘，<i></i>分<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>藏<i></i>吃，莫<i></i>被<i></i><i></i><i></i>。”
“老三，打<i></i>归打<i></i>，<i></i><i></i>听话，二哥便饶<i></i><i></i>，<i></i>何？”
“文儿虽<i></i><i></i><i></i>器，今<i></i>岁宴<i></i>炙肉，分<i></i><i></i>盘吧。”
“哼，<i></i>虽<i></i><i></i><i></i>婢<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>王姓，<i></i>穿<i></i><i></i>体<i></i>，便让<i></i>入座吃宴。”
董文闭目，<i></i>孤独<i></i>王宫<i></i>，随<i></i>烛火<i></i>摇曳，整<i></i><i></i><i></i>影<i></i>，被越拖越长。并<i></i>其<i></i>影<i></i><i></i>交集，便<i></i>剩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，光怪陆离，<i></i>明<i></i>暗。
“司马修拜见主公。”
“吾凉狐，愿随主公争霸<i></i><i></i>。”
……
董文睁<i></i>眼，整座王宫<i></i>，仿佛乍<i></i><i></i><i></i>阵冷风，让<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i>知觉微微<i></i>颤。