?“牧哥儿，<i></i>弓狗<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧？”司虎蹲坐<i></i><i></i>，像极<i></i><i></i>失<i></i>玩伴<i></i>孩童。
“<i></i><i></i>，哥儿拼<i></i>命，<i></i><i></i>救<i></i>。”徐牧抬头，<i></i><i></i>陈鹊缓缓离<i></i><i></i>马车。按<i></i>约定，弓狗<i></i>留<i></i>陈鹊<i></i>药庐<i></i>，至少半<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>药浴洗身<i></i>毒。<i></i><i></i>，<i></i>切结果未知。
<i></i>今<i></i>做<i></i>，<i></i><i></i><i></i>收集<i></i><i></i>稀缺<i></i>续命药材。
“殷鹄，<i></i>传信给<i></i>官堂主，<i></i>张方<i></i><i></i><i></i>东西，费点<i></i>思，<i></i><i></i>益善。”
“舵主放<i></i>。”殷鹄点头。
“吾弟。”徐牧抬<i></i>头，穷尽目光，<i></i><i></i><i></i><i></i>方马车，<i></i>及随<i></i><i></i><i></i>千蜀骑，再<i></i>踪影<i></i><i></i>，才沉默<i></i><i></i>声叹息。
“传令，将狼箭<i></i>尸体，悬<i></i><i></i><i></i>塔楼<i></i><i></i>。通告<i></i><i></i>，吾弟徐长弓，单<i></i><i></i>骑，射杀凉州狼箭，独步西北！”
“明<i></i><i></i>春，<i></i>浩浩蜀军，<i></i>攻入凉州，将贼<i></i>董文枭首挑竿！”
“吼！”
<i></i>徐牧左右，<i></i>仅<i></i>蜀卒，连<i></i>几<i></i>新投<i></i>降将，<i></i>跟<i></i>齐声怒吼<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>波<i></i>士气鼓舞，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>彷徨<i></i>男儿郎。
……
几<i></i><i></i>，收<i></i>消息<i></i>董文，整<i></i><i></i>沉默<i></i><i></i>，坐<i></i>王座<i></i>，久久闭目<i></i>语。
“列位，<i></i><i></i>法<i></i>。”许久，董文才<i></i>口，望向<i></i>方<i></i>几<i></i>谋士。
<i></i>司马修死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i>试图，找<i></i><i></i><i></i>比肩凉狐<i></i><i></i>，却<i></i>失<i></i>望。
<i></i><i></i>凉狐司马修，若<i></i><i></i>卓元<i></i><i></i>本<i></i>，<i></i><i></i>称首席幕僚<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。哪怕<i></i>司马修举荐<i></i><i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>急智，<i></i>却<i></i>堪<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思量。