“卫丰。”
正站<i></i><i></i><i></i><i></i>卫丰，冷<i></i>丁听<i></i><i></i><i></i><i></i>名字，脸色蓦<i></i><i></i>顿。
“<i></i>带五千骑兵，沿途护送粮草辎重。”
“主公，<i></i>、<i></i>带兵<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>干，<i></i>换司虎<i></i>。”
原本<i></i><i></i><i></i>委屈<i></i>司虎，急急跑<i></i><i></i><i></i>，哀求<i></i><i></i>卫丰耳边<i></i><i></i>什<i></i>。
“主公，<i></i><i></i><i></i><i></i>干！”
司虎骂骂咧咧<i></i>退回<i></i>，临走<i></i><i></i>，<i></i>忘踹<i></i>卫丰两脚。
原本<i></i>合适<i></i>骑兵主将，<i></i><i></i>晁义……<i></i><i></i>惜，<i></i>位狼族将军，由<i></i>司马修<i></i>毒计，卷入<i></i>阴谋漩涡，暂<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>领兵<i></i>。
“本王坐镇<i></i>军，亦<i></i>两万<i></i>步骑混旅，<i></i><i></i><i></i>兵凉州！”
“此番，<i></i>等<i></i>目标，并非<i></i>定<i></i>攻破凉州城，<i></i>至少，<i></i>攻占凉州<i></i>边境二郡。”
凉州<i></i>边境二郡，离<i></i>蜀州<i></i>近，<i></i><i></i><i></i>五六百<i></i>。<i></i>其<i></i>，<i></i><i></i><i></i>段百余<i></i><i></i>缓冲<i></i><i></i>。
<i></i>蜀州<i></i><i></i>，蜀州<i></i>峪关<i></i>险，<i></i>凉州<i></i>边境二郡，<i></i><i></i>修筑<i></i>城寨，重兵<i></i>守。
按<i></i>徐牧<i></i>估计，凉州<i></i>边，<i></i><i></i>差<i></i><i></i>十余万<i></i><i></i>军。<i></i>少伐<i></i>，原本<i></i><i></i>兵<i></i><i></i>忌。<i></i><i></i>，根据收<i></i><i></i><i></i>报，<i></i><i></i>解决扶寻部落<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，至少<i></i><i></i>半<i></i>凉州兵力，<i></i>放<i></i>玉门关附近<i></i>边境线<i></i>。
打<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间差。
便<i></i>贾周<i></i>言，<i></i><i></i>次，蜀州奇袭<i></i><i></i><i></i>机<i></i>。若<i></i><i></i>，等<i></i><i></i><i></i><i></i>春，董文平定<i></i>扶寻<i></i>乱，<i></i>怕<i></i>越<i></i>越艰难。