?等<i></i>及伤<i></i>，殷鹄便戴<i></i><i></i>张兽皮<i></i>具，遮住烧毁<i></i>脸，撑<i></i>身<i></i>，<i></i>始跟随徐牧<i></i>征。
徐牧<i></i>劝<i></i>，奈何根本劝<i></i>住，<i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>。
即便伐凉<i></i>即，<i></i>徐牧依<i></i><i></i><i></i>公<i></i>命令，<i></i>暗<i></i>召集<i></i><i></i>批<i></i>腹<i></i>将，<i></i>始布局。
“孙勋，练兵场<i></i><i></i>，若<i></i>飞<i></i><i></i><i></i><i></i>苍蝇，<i></i>让虎哥儿直接敲<i></i>。”
听<i></i><i></i><i></i>句，原本<i></i><i></i>王宫<i></i>抠鼻<i></i><i></i>孙勋，急急拔<i></i>腿，亲<i></i>跑<i></i><i></i>练兵场，盯<i></i><i></i><i></i>余<i></i><i></i>裨将。
徐牧缓<i></i><i></i>口气。<i></i><i></i>内应，估摸<i></i><i></i>本<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，依<i></i><i></i><i></i>露<i></i>什<i></i>破绽，<i></i>愧<i></i>司马修徒<i></i><i></i>名<i></i>。
“孟霍，<i></i>带本部万<i></i><i></i>军，循<i></i><i></i><i></i>外<i></i>青山，绕<i></i>凉州方向。<i></i><i></i>急<i></i>赶路，平蛮营<i></i>任务，守住蜀州山<i></i>即<i></i>。”
怕司马修<i></i>奇<i></i><i></i>兵，孟霍<i></i><i></i><i></i>支<i></i>军，<i></i>必<i></i><i></i>少。
“牧哥儿，<i></i><i></i>……<i></i>跟<i></i>儿<i></i><i></i>走。”司虎哀求<i></i>。
“<i></i>爷才<i></i>带<i></i>。”孟霍白<i></i><i></i>眼，领命走<i></i>回<i></i>。
司虎很受伤，委屈<i></i>努<i></i>嘴，估摸<i></i>孟霍再<i></i>两句，便<i></i>慈父落泪<i></i>。
徐牧咳<i></i>两声，继续<i></i>口。
“樊鲁，<i></i><i></i>次<i></i><i></i>步军<i></i>将，带<i></i>万<i></i>，先<i></i>奔赴峪关城寨。”
“樊鲁领命！”
<i></i>文<i></i>暮云州<i></i>边，暂<i></i><i></i>回<i></i><i></i>。柴宗<i></i><i></i>定州，晁义<i></i>做<i></i>奇军，<i></i><i></i><i></i>蜀<i></i><i></i>将，<i></i><i></i>樊鲁<i></i>合适<i></i>。
另外，窦通<i></i>边，<i></i><i></i>派<i></i><i></i>万五<i></i>步卒，<i></i>另<i></i>路往凉州<i></i>军。