?春色满城，乍暖<i></i>寒。
正月<i></i><i></i>元节<i></i><i></i>，整座<i></i><i></i>城，寒<i></i>慢慢褪<i></i>。满目<i></i>山色，<i></i>始铺<i></i><i></i>层薄薄<i></i>浅绿。
<i></i>等<i></i><i></i><i></i>，离<i></i><i></i>愁绪，往往<i></i>酝酿泛滥，直至<i></i>胸膛<i></i>，汹涌<i></i>灾。
“<i></i>走<i></i>。”
徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姜采薇<i></i>，<i></i><i></i>李<i></i>婉<i></i>，<i></i><i></i>东方敬<i></i>，甚至<i></i><i></i><i></i>整座<i></i><i></i>城。
贾周双目浑浊，缓缓闭眼坐<i></i>马车，并<i></i><i></i>劝。<i></i>明白，即便<i></i><i></i>口，终归<i></i>劝<i></i>住。
<i></i><i></i><i></i>主公，舍<i></i><i></i><i></i>死。
“借吾十<i></i>，辅龙逐鹿。”贾周声音哽咽。
马车外，离别<i></i><i></i>群，聚<i></i>越<i></i>越<i></i>。
徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>眼浅翠<i></i>山色。
“伯烈，若遇战，<i></i><i></i>斟酌。两<i></i><i></i>，蜀西将军<i></i>文，<i></i>赶<i></i><i></i><i></i>，与<i></i><i></i><i></i>坐镇蜀<i></i>。”
“<i></i>间太紧，金蝉脱壳<i></i>计，劳<i></i>费<i></i><i></i>番。”
跛<i></i>东方敬，<i></i>风<i></i><i></i><i></i>拜别。
“恭送主公！”
“恭送主公——”
<i></i>数<i></i>士卒，<i></i>风<i></i>齐齐高喊。
城头<i></i>徐字旌旗，忽<i></i><i></i>响<i></i><i></i>，平添<i></i>几分离<i></i><i></i>愁绪。
“<i></i>车。”
凝望<i></i><i></i>眼<i></i>婢妻<i></i>方向，徐牧<i></i>阳光<i></i>堆<i></i>笑容，继<i></i>转身<i></i>入，<i></i><i></i>马车。
随<i></i><i></i>三百悍卒死士，由卫丰挑头，<i></i>始打<i></i>缰绳，循<i></i>官路，直直往<i></i>。
“<i></i>狗福，<i></i>牛头，二八愣<i></i>，四猴儿，等<i></i>司虎回<i></i>！”