骑<i></i>马<i></i>，徐牧目光抬<i></i>，<i></i>向寒风<i></i><i></i><i></i>远方山色。几近<i></i>片光秃秃<i></i>，似<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>徐牧明白，<i></i><i></i><i></i>秃山<i></i>头，<i></i>知藏<i></i><i></i>少虎蛮。
“马毅，让兄弟<i></i>喝口辣汤，暖暖身<i></i>。”
<i></i>城<i></i><i></i>，避免士卒受冻，徐牧让<i></i>勤营，每<i></i><i></i><i></i><i></i>葫芦<i></i>辣汤，<i></i>兽皮裹<i></i>保温。
冬<i></i>打仗，需<i></i>注<i></i><i></i><i></i><i></i>，繁琐<i></i>让<i></i>头皮<i></i>麻。
连弩营<i></i><i></i><i></i>裨将，领命<i></i><i></i>，<i></i>始骑马绕<i></i>，按<i></i>徐牧<i></i>命令，往<i></i>吩咐。
约莫耗<i></i>半炷香<i></i><i></i>间，徐牧才带<i></i>万<i></i><i></i>军，继续奔赴富阳郡。
“主公，<i></i><i></i>！”
约莫近两<i></i><i></i><i></i>军，万<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>军，终<i></i>赶<i></i><i></i>富阳郡<i></i>。
远远<i></i>，徐牧便<i></i><i></i>见<i></i>郡外<i></i>蜀军营<i></i>，数<i></i>清<i></i>厚毡帐，便分列<i></i>富阳郡城<i></i><i></i>空<i></i><i></i>。
“马毅，安排<i></i>军扎营。<i></i>寒夜冷，记<i></i>早<i></i><i></i>火炉。”
“主公放<i></i>。”
“主公！”<i></i><i></i>，披<i></i>战甲<i></i><i></i>文，忽<i></i>急急走<i></i>。<i></i>未走近，便已经<i></i>声若惊雷。
徐牧露<i></i>笑容，<i></i><i></i><i></i>马。
<i></i>路走<i></i>，<i></i>文<i></i><i></i><i></i><i></i>死兄弟，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
徐牧欣慰<i></i>抬<i></i>，朝<i></i><i></i>文肩膀捶<i></i><i></i>拳。司虎走<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i>捶，吓<i></i><i></i>文几步跑<i></i>。
“虎哥儿，<i></i>煨<i></i>羊肉汤<i></i>！”
刚<i></i>完，司虎便已经拖<i></i>弓狗，<i></i>溜烟儿往<i></i>跑<i></i>。
<i></i>留徐牧<i></i><i></i>文两<i></i>，慢慢走<i></i><i></i>寒<i></i>城<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，听、听<i></i>陈先<i></i>殉<i></i>，便每<i></i><i></i>睡<i></i><i></i>。若非<i></i>陈先<i></i>，沧州<i></i><i></i><i></i><i></i>魔，<i></i>知<i></i>瞒<i></i>少<i></i>。”