“王<i></i>令——”
“敕封，军师贾周，<i></i>蜀州尚书丞。”
“敕封，离镇<i></i>良<i></i>姜采薇，<i></i>蜀州王妃。”
“敕封，定北侯府<i></i>李氏长孙李<i></i>婉，<i></i>婉妃。”
“敕封，蜀州游儿镇韩九，<i></i><i></i><i></i>六品护将。”
“敕封，望州泼、泼儿街司虎，<i></i><i></i>敌<i></i>将军。”
“敕封，徐氏族弟徐长弓，<i></i>神箭将军。”
……
<i></i>路念<i></i><i></i>，老儒嗓<i></i>越<i></i>越哑。
徐牧听<i></i><i></i>奈，<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i><i></i>东西，<i></i>给蜀州百姓<i></i><i></i>，<i></i>约<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>做<i></i><i></i>正统。
<i></i><i></i>文窦通<i></i><i></i><i></i>，早已经<i></i><i></i>封辖。
等老儒念完，<i></i><i></i>内外<i></i>百姓，皆<i></i><i></i>声长拜，久久<i></i><i></i>。
“礼毕。”
“共席！”
<i></i><i></i>街<i></i>，摆<i></i><i></i>酒宴席台，<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>始热闹<i></i><i></i>。<i></i>门门<i></i>花炮，忽<i></i>震<i></i>云霄，与隐隐约约<i></i>爆竹，相<i></i>益彰。
穿<i></i>蟒袍，徐牧取<i></i><i></i>杯酒，遥敬<i></i>空。
乱世<i></i><i></i>，污浊满<i></i><i></i><i></i>，曾经<i></i><i></i>盏明灯，王朝<i></i><i></i><i></i><i></i>盏明灯，教<i></i>活<i></i>，教<i></i><i></i>进<i></i>方向。
“敬侯爷。”
垂<i></i>头，徐牧眼睛<i></i>红。
……
仅仅隔<i></i>，<i></i>喜欢披蟒袍<i></i>徐牧，<i></i>觉<i></i><i></i>阵别扭，索性<i></i>换<i></i><i></i>穿惯<i></i>袍<i></i>。
“主公，龙袍应<i></i>舒服<i></i>。”贾周笑<i></i>。
徐牧怔<i></i>怔，忽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>某<i></i><i></i><i></i>。
“文龙，陈先<i></i><i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”