“徐将军。”
“告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>何？”
“虎蛮越<i></i>越<i></i>，聚<i></i><i></i>三四千<i></i>。<i></i>主已经带<i></i>六千<i></i>马，<i></i>往平叛。”
“<i></i>何<i></i>此？”
“听<i></i><i></i>平蛮<i></i>头领，愿<i></i>入伍蜀南军，虎蛮<i></i>几<i></i>洞主<i></i>怒，便联合<i></i>军<i></i>。”
平蛮，即<i></i>温<i></i><i></i><i></i>蛮<i></i>，<i></i>常<i></i>被蜀<i></i>雇<i></i>。<i></i>虎蛮，<i></i>残暴至极<i></i>深山蛮<i></i>。
先<i></i><i></i><i></i>候，徐牧差<i></i>送<i></i><i></i>粮草器甲<i></i><i></i>，<i></i>因此，征募<i></i>二千<i></i><i></i>蛮营。
“<i></i>路烧杀，蜀南边境<i></i>几<i></i>村落，<i></i>被屠光<i></i>。”裨将声音干哑。
“守<i></i><i></i><i></i>，莫让<i></i>靠近，<i></i>入蜀南<i></i>趟。”
搭建<i></i><i></i>悬桥，虽<i></i>比栈<i></i><i></i><i></i>许<i></i>，<i></i>终归摇晃<i></i>已，百骑<i></i>徐<i></i>军，<i></i><i></i><i></i>马牵<i></i>。
<i></i>间<i></i><i></i>，怕白鹭郡<i></i><i></i><i></i>吉。刚<i></i><i></i>悬桥，<i></i>等喘<i></i><i></i>口气，徐牧继续带<i></i><i></i>，往蜀南深处赶<i></i>。
“牧哥儿，每次<i></i><i></i>见死<i></i>。”
哪怕<i></i><i></i><i></i>两回，<i></i>两回<i></i>见，足够让徐牧目眦欲裂。
<i></i>具具被剥<i></i>头皮<i></i>尸首，<i></i><i></i>近选<i></i>树木，吊<i></i>树杈<i></i><i></i>，<i></i>许<i></i><i></i>活活疼死<i></i>，<i></i>留<i></i>满脸<i></i>痛苦表<i></i>。
沿途<i></i><i></i>，血腥气呛<i></i>鼻头<i></i>疼。
“继续走。”徐牧缓<i></i>缓神色。
刚喊完，风将军<i></i>跑几步，忽<i></i>长嘶<i></i><i></i>。
“牧哥儿，怎<i></i><i></i><i></i>。”司虎恼怒<i></i>抓<i></i>双刃斧。
“<i></i>埋伏。”
<i></i>等徐牧<i></i>完，林路四周，随<i></i><i></i>声呼啸<i></i>长哨，密密麻麻<i></i>竹枪，<i></i>林<i></i><i></i>纷纷掷<i></i>。