?听<i></i>窦通<i></i>话，徐牧<i></i><i></i>计入<i></i>头。
<i></i>营<i></i><i></i><i></i>方，近二千<i></i>蛮<i></i>营，<i></i><i></i><i></i>脸色涨红，蜀南<i></i>几<i></i>裨将根本劝<i></i>住，眼<i></i><i></i><i></i>冲<i></i>山<i></i>。
其<i></i><i></i><i></i>蛮族少<i></i>，更<i></i><i></i>抱<i></i><i></i><i></i>铁斧，怒吼<i></i><i></i>跑<i></i><i></i>，几<i></i>蜀南士卒<i></i>拦<i></i>住。
“窦通，派<i></i>烧山。”
“烧山？主公，<i></i>鸾羽夫<i></i>，<i></i><i></i><i></i>山<i></i>。”
徐牧凝声，“<i></i><i></i>未讲完，窦通<i></i>带<i></i><i></i>山<i></i>，<i></i>烧<i></i><i></i>浓烟<i></i>草皮树根。”
“主公<i></i><i></i>思<i></i>？”
“吸引虎蛮<i></i><i></i>注<i></i>力。”
“另外，挑百<i></i>平蛮<i></i>，跟随<i></i><i></i>山。”
“主公<i></i>亲<i></i><i></i>山……<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i>。”窦通<i></i>觉<i></i>脑袋<i></i><i></i><i></i>够<i></i>。
“<i></i><i></i>容易被<i></i><i></i>。”
“取二百张兽皮，待浓烟<i></i><i></i>，便随<i></i>入山。若鸾羽夫<i></i>已死，等<i></i><i></i>信号，立即<i></i>军攻山。”
窦通<i></i><i></i>劝，<i></i><i></i>见徐牧笃定<i></i>眼神，<i></i><i></i>沉默<i></i>罢。<i></i><i></i>，依<i></i>徐牧<i></i><i></i>求，再挑<i></i><i></i>百余<i></i>蛮<i></i>，取<i></i>二百张<i></i>兽皮。
“烧山！”窦通咬<i></i>牙。
……
将兽皮遮<i></i>身<i></i>，浓烟<i></i><i></i>，听见山<i></i>虎蛮<i></i>怒骂，徐牧冷<i></i>脸，带<i></i>近二百<i></i>，<i></i>浓烟<i></i>掩护<i></i>，<i></i><i></i>往山<i></i>走<i></i>。
“<i></i><i></i>弩闸。”
“平蛮营，捻箭。”
山势<i></i><i></i>陡峭，四<i></i>散<i></i><i></i>二百<i></i>，纷纷匿身<i></i>山林<i></i>间。远远<i></i>，<i></i>听见虎蛮<i></i><i></i>破口<i></i>骂。
“<i></i>母性<i></i>贞烈，若被逼迫，定<i></i>咬舌<i></i>尽。”<i></i>徐牧<i></i>身边，<i></i><i></i>十五六<i></i>蛮<i></i>少<i></i>，声音带<i></i>哭腔。
徐牧沉默<i></i><i></i>，伸<i></i><i></i>，将少<i></i>渗<i></i>眼角<i></i>兽血，<i></i><i></i><i></i>抹掉。
“<i></i>叫什<i></i>。”