<i></i>比喻，让徐牧惊<i></i><i></i><i></i>。
“倒<i></i><i></i><i></i>羊羔<i></i>蒸<i></i>，<i></i><i></i>伙吃饱<i></i>再打？”
常四郎喋喋<i></i>休，“真让袁安坐稳<i></i>，啧啧，侠儿<i></i><i></i>句诗文，怎<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“江山雾笼烟雨摇。”
“<i></i><i></i>，真让袁安坐稳，<i></i>江山<i></i><i></i>雾笼笼。<i></i><i></i>古至今，<i></i>保王朝<i></i>狗，<i></i><i></i><i></i>斩王朝<i></i><i></i>汉。”
<i></i><i></i>，常四郎突<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，脸色变<i></i>黯<i></i>，“<i></i><i></i>，除<i></i><i></i>陶陶。”
即便<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>。
两<i></i><i></i>谈话，每每提<i></i><i></i><i></i>名字，气氛<i></i><i></i>变<i></i><i></i><i></i>戚戚。
见<i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i>。
常四郎脸色涨红，“<i></i><i></i>坐<i></i>鸡毛啊，老<i></i>千<i></i>迢迢入蜀，<i></i><i></i><i></i>搞<i></i>酒宴？哎哟，<i></i><i></i><i></i>痛病<i></i>犯<i></i>。”
……
<i></i>停留<i></i>二<i></i>，选<i></i>百<i></i><i></i>造船工匠，常四郎渡船离<i></i>。
徐牧立<i></i>江岸，送别<i></i><i></i>，沉默<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
常四郎<i></i><i></i><i></i>，带<i></i><i></i><i></i>条很重<i></i><i></i>消息。<i></i><i></i><i></i><i></i>三十州，<i></i>纪朝终归<i></i>湮灭。
<i></i>仅<i></i>常四郎<i></i><i></i>思，更<i></i>各路群雄<i></i><i></i>思。原因很简单，<i></i><i></i><i></i>希望，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>像陈长庆<i></i><i></i>。
挟<i></i><i></i>？保皇党<i></i>拱卫，背<i></i>幕僚<i></i>定策，袁安<i></i>势头，已经<i></i><i></i><i></i>初<i></i>暮云州<i></i><i></i>候<i></i>。
越<i></i>越乱。
转身走回，徐牧<i></i>觉<i></i>胸膛<i></i>，<i></i>股重重<i></i>沉闷。
被捅<i></i>八剑屁股<i></i>老瘸腿，已经<i></i>重新吃酒<i></i>，<i></i>敢坐<i></i>席<i></i><i></i>，撅<i></i><i></i>端<i></i>酒盏，<i></i>另外两<i></i>老头，喝<i></i><i></i>亦乐乎。