?四十余骑<i></i>影<i></i>相随<i></i>,<i></i>辆风尘仆仆<i></i>马车,终<i></i>驶入<i></i>凉州境内。
“军师,<i></i>凉州<i></i>。”卫丰收<i></i>染血<i></i>长刀,声音凝沉。
<i></i>路碰<i></i><i></i>少山匪乱民,七八条<i></i>死伙计,客死异乡。<i></i><i></i>烧<i></i>骨灰,<i></i>陶瓮装<i></i>,<i></i><i></i><i></i>带回蜀<i></i>。
“晓<i></i>。”
贾周掀<i></i>车帘,脸庞<i></i><i></i>,显<i></i>更加老态龙钟。<i></i>咳<i></i>两声,方才披<i></i><i></i>氅,缓缓走<i></i>马车。
“军师,<i></i>凉州王,识<i></i><i></i><i></i>吗。”
“识<i></i>。”贾周语气平静,“<i></i>与凉州<i></i>王爷董文,<i></i><i></i>交<i></i>。”
<i></i>初袁陶借凉州虎符调兵,<i></i><i></i>清君侧,董文便<i></i>带虎符入内城<i></i><i></i>。
似<i></i><i></i><i></i>……倒霉娃<i></i>。
“军师,<i></i>等<i></i><i></i><i></i>何。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>,入<i></i>凉州,<i></i>办法找董文。”
“<i></i>听<i></i>,凉州王<i></i><i></i>三<i></i>,<i></i>王爷董文,<i></i><i></i>讨喜。<i></i><i></i>——”贾周顿<i></i>顿,露<i></i>笑容。
“<i></i>寻思<i></i><i></i>,凉州王<i></i>老体弱,按理<i></i>,若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>术<i></i>傻<i></i>,根本<i></i>法<i></i>权利更迭<i></i>,安稳度<i></i>。”
“军师<i></i><i></i>思,<i></i><i></i>装傻?”
贾周微笑,“<i></i>敢断定,<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。卫丰,先<i></i><i></i>入凉州城,派<i></i><i></i>寻董文。”
“军师,<i></i><i></i><i></i>何?寻<i></i>客栈再等,<i></i><i></i><i></i>吗?”
贾周冷静摇头,“<i></i><i></i><i></i>,若等<i></i>城外,<i></i>等便算主公<i></i>使臣,等候外州王召见。<i></i>入<i></i>城,便<i></i>使臣<i></i>职<i></i>利,<i></i>给主公增添隐患。”
卫丰脸色佩服,举<i></i>抱拳。
……
约莫<i></i><i></i><i></i><i></i>辰<i></i><i></i>。
穿<i></i>华袍<i></i>凉州<i></i>王爷,骑<i></i><i></i>头老骡<i></i>,带<i></i>三两书童,便急急赶<i></i><i></i>凉州城边。