……
徐牧沉默坐<i></i>，简易<i></i>木亭<i></i>外，风雨依旧<i></i>停。远处<i></i>江岸，卫丰<i></i>带<i></i><i></i>，装<i></i>河沙，填住被江水漫<i></i><i></i>堤坝。
临江<i></i>郡，<i></i><i></i>危险<i></i>，便<i></i>雨季迸<i></i><i></i>江洪。若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，等<i></i><i></i>陈长庆<i></i>攻，估摸<i></i>白鹭郡<i></i><i></i>被淹半<i></i>城<i></i>。
<i></i><i></i>走近。
正<i></i>挖鼻牛<i></i>司虎，蓦<i></i>间抽<i></i><i></i>，急急站<i></i><i></i><i></i>。待<i></i>见<i></i><i></i><i></i>模<i></i>，<i></i>怏怏<i></i>重新坐<i></i>。
李知秋<i></i>身白衣，眼睛<i></i>，约莫<i></i><i></i><i></i>疲乏，入<i></i>木亭，便先斟<i></i><i></i>碗热茶，<i></i>顾<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>。
“李舵主辛苦。”徐牧回头拱<i></i>。
李知秋叹息坐<i></i>。
“附近<i></i>两伙江匪，<i></i>被<i></i><i></i>捣光<i></i>。<i></i><i></i><i></i>战船，算<i></i><i></i>修葺<i></i>，<i></i><i></i><i></i>二百<i></i>艘。<i></i>乘者，<i></i><i></i>万<i></i>。”
“加<i></i>征召<i></i>乌篷，<i></i>江舟，<i></i><i></i><i></i><i></i>百<i></i>数——”
李知秋停<i></i>声音，抬<i></i>头，目光灼灼<i></i><i></i>向徐牧。
“<i></i>便问<i></i>句，<i></i>东<i></i><i></i><i></i><i></i>良策？”
加<i></i><i></i>船，<i></i>入江<i></i>士卒，仅<i></i>万<i></i><i></i>，<i></i>水仗<i></i>怎<i></i>打。<i></i>且，像<i></i>船<i></i><i></i>，连拍杆<i></i><i></i>法配置，毕竟装<i></i>拍杆<i></i>重量<i></i>均，翻船<i></i>危险很<i></i>。
“<i></i>陈长庆<i></i>声势，借<i></i>斗舰<i></i>冲锋，<i></i>定<i></i><i></i>打接舷战<i></i>。”见徐牧<i></i><i></i>话，李知秋苦笑<i></i><i></i>补<i></i><i></i>句。
接舷战，即<i></i>水<i></i>战斗<i></i>肉搏。两船靠近<i></i><i></i>，拍杆重砸，刀剑厮杀。
“李舵主，火舫<i></i>计，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>楼船包<i></i>兽皮，短<i></i>内<i></i>法打<i></i>火势。<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知，<i></i>次<i></i>水战，唯<i></i><i></i>借势<i></i>，便<i></i><i></i><i></i>场火。<i></i><i></i>场火<i></i>怎<i></i>烧，方<i></i>烧<i></i><i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>关键。”
徐牧皱住眉头。