卫丰顿<i></i>怔住，刚<i></i>再<i></i>口，<i></i>团卷皱<i></i>纸条儿，便立即飞<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>傻虎，<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>。”
贾周缓缓<i></i>身，抬<i></i>头，遥<i></i><i></i>远处<i></i>山色。
“主公<i></i><i></i>边关，<i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i>，<i></i>座扶风城，便算<i></i>等献<i></i><i></i>厚礼。”
“攻城？”
“山<i></i><i></i><i></i>妙计。”
“<i></i><i></i>啊军师，东<i></i><i></i>边关，<i></i>等<i></i>何<i></i>跟<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>回，咱<i></i><i></i><i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>变<i></i><i></i>将军，<i></i>像<i></i><i></i>次百骑入边关<i></i>。”
卫丰似懂非懂，<i></i><i></i>懵懵<i></i>点<i></i>头。
……
<i></i>骑<i></i>影，急急<i></i>边关<i></i><i></i>，带<i></i>满脸<i></i>风尘，身<i></i><i></i><i></i>袍甲，似<i></i><i></i>染<i></i>血迹。
<i></i>老关<i></i><i></i>，<i></i>停<i></i>马，稳稳抬<i></i>头，<i></i><i></i>老关<i></i>吊<i></i><i></i>狄<i></i>使臣尸体，露<i></i>悲声且嘶哑<i></i>笑容。
“望州老卒营陈<i></i>二，求援内城！”
<i></i><i></i>刚<i></i>完，整<i></i><i></i>便身<i></i><i></i>歪，倒<i></i><i></i><i></i><i></i>。
夜色<i></i>空，<i></i>队骑马<i></i><i></i>影赶<i></i>老关。
“<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>河州？”走入驿馆，常四郎抱<i></i><i></i>，<i></i>向床榻<i></i><i></i>老卒。
河州<i></i>望州<i></i><i></i>，<i></i><i></i>隘口改建<i></i>边关城市。<i></i>果赵青云<i></i><i></i><i></i>，<i></i>求援<i></i>老卒，定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>河州<i></i>。
“<i></i>东<i></i><i></i>初翻<i></i>驼头山，<i></i><i></i><i></i>，老将廉永<i></i>知晓<i></i>。”旁边<i></i>老谋士凝声回话。
“关键<i></i>，赵青云<i></i><i></i>狗爹养<i></i>，真<i></i>投敌？”
“主<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>清……<i></i>瞧<i></i><i></i>，头<i></i><i></i>花白<i></i>，<i></i><i></i>挂<i></i>马腹褡裢<i></i>刀，<i></i><i></i>锈迹斑斑。”
常四郎静默<i></i><i></i>，脸庞微微<i></i>悦。