?“边关老卒垂泪<i></i>，刀弓仗马<i></i><i></i>晴。”
“八<i></i>飞奔二千<i></i>，笑<i></i>满朝硕鼠营。”
常四郎背<i></i><i></i>，<i></i>犹未尽<i></i><i></i>拼<i></i>律诗，终归<i></i>酒喝<i></i><i></i>，再<i></i>念<i></i><i></i><i></i>。
“常少爷，<i></i><i></i>姓名。”
“<i></i>记<i></i>，叫陈<i></i>二。”
徐牧点点头，<i></i>墓碑<i></i>恭恭敬敬<i></i>写<i></i><i></i>名字。
“<i></i>东<i></i><i></i><i></i><i></i>。”常四郎叹气走近，<i></i><i></i>任何拖泥带水<i></i>跪<i></i><i></i><i></i>，拜<i></i>三<i></i>响头。
“<i></i><i></i><i></i>英雄。”
“确<i></i><i></i>英雄。”
<i></i><i></i>身，常四郎掸<i></i>袍<i></i><i></i><i></i>泥尘，抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>徐牧。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>该知晓<i></i>，朝堂<i></i><i></i>傻<i></i>皇帝，<i></i><i></i><i></i>救边关<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，该<i></i><i></i><i></i>做。先<i></i><i></i><i></i>陶陶<i></i><i></i>办法，<i></i><i></i>轮<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>身份，约莫<i></i><i></i><i></i>反贼，却偏偏<i></i><i></i><i></i>做<i></i>堂正<i></i><i></i>物。”
“佩服常少爷<i></i>济世<i></i><i></i>。”徐牧拱<i></i>双<i></i>。
“别鸡毛扯<i></i>。”常四郎摆<i></i><i></i>，“傻<i></i>皇帝<i></i><i></i>思，估摸<i></i><i></i>真<i></i>议<i></i><i></i>，等狄<i></i>打<i></i><i></i>，割几块<i></i>稳<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，继续再割几块<i></i>，带<i></i><i></i><i></i><i></i>朝廷苟活<i></i><i></i>。”
“<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>疼吗？<i></i><i></i>比割肉疼<i></i><i></i>？”
“<i></i>疼<i></i>卵。”徐牧皱住眉头。
常四郎露<i></i>笑容，“<i></i>先<i></i>边关，朝堂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>办法。<i></i>早<i></i><i></i><i></i>，<i></i>若<i></i>敢议<i></i>，龙椅<i></i>坐<i></i>稳<i></i>。”
听<i></i><i></i><i></i>句，徐牧便知<i></i>，常四郎<i></i><i></i>掀龙椅<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>已经<i></i><i></i>理<i></i>。
袁陶赌输，<i></i>固<i></i>让<i></i>遗憾，<i></i>句难听<i></i>，若<i></i><i></i>顾及老友<i></i><i></i><i></i>，常四郎估摸<i></i>早<i></i>兵打长阳<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，给<i></i>凑<i></i>吉利<i></i><i></i>数字。<i></i><i></i>三万<i></i>，加<i></i><i></i>原本<i></i><i></i>万，便算四万<i></i>。”