?<i></i>澄城<i></i>路，皑皑<i></i>雪<i></i>，马蹄印儿铺<i></i><i></i>路。
裹<i></i>冬袍<i></i>，骑<i></i>风将军，徐牧<i></i><i></i>抬头张望。约莫<i></i>内城<i></i><i></i>溃军，<i></i><i></i>被萧清，连<i></i><i></i><i></i>平<i></i>，早几<i></i><i></i>退<i></i><i></i>内城。原本死寂<i></i>官<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活气。
马车<i></i>，李<i></i>婉<i></i><i></i>绣<i></i><i></i>帕，<i></i>两<i></i>跟<i></i>姜采薇<i></i><i></i>，十指刺红<i></i>三指。
依<i></i>……<i></i><i></i><i></i>副兴致盎<i></i><i></i>模<i></i>。
“徐郎儿。”李<i></i>婉昂<i></i>头，声音娇气<i></i>瘆<i></i>。
“喊<i></i>徐牧。”
李<i></i>婉努<i></i>嘴，顿<i></i>顿，<i></i>变<i></i>欢喜<i></i><i></i>。
“徐牧，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>东西。”
“<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>坐马车<i></i>哭<i></i>。”
徐牧揉<i></i>额头，放缓<i></i>马蹄，抬<i></i>接<i></i><i></i><i></i>帕。
“<i></i>帕<i></i>问采薇姐姐<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>刺绣，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>，<i></i><i></i>容易做工<i></i><i></i>。”
“李<i></i>碗，<i></i>绣两<i></i>烧饼<i></i>甚？<i></i>粘<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>、<i></i><i></i>鸳鸯！”
徐牧<i></i>阵<i></i>语，懒<i></i>再<i></i><i></i>，直接将<i></i>帕揣入<i></i>袖<i></i>，骑<i></i>马直直往<i></i>。
<i></i><i></i>官<i></i>，<i></i><i></i><i></i>百<i></i><i></i>，顾<i></i><i></i>霜雪<i></i>寒，二三十骑<i></i><i></i>影，护<i></i><i></i>架马车，<i></i>算赶<i></i><i></i>澄城。
“徐坊主，<i></i>守城<i></i>官军，怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”随车<i></i>范谷，颤<i></i>声音喊<i></i>声。
徐牧抬头，<i></i>底<i></i><i></i><i></i>奇怪。待<i></i><i></i><i></i>入<i></i>城门，才<i></i><i></i><i></i>老吏跑<i></i>，见<i></i>马车<i></i><i></i>李<i></i>婉，脸色苍白<i></i>让<i></i><i></i>路。
<i></i>股微微<i></i>详<i></i>预感，笼罩<i></i>徐牧全身。
<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i>，李<i></i>婉<i></i>马蹄湖，<i></i><i></i>间接<i></i>表明<i></i>定远侯<i></i>态度，已<i></i><i></i>站<i></i>袁陶<i></i><i></i><i></i>边。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>朝堂<i></i><i></i><i></i>位奸相，<i></i><i></i><i></i>立<i></i>。