?入<i></i>午<i></i>，汤江城外<i></i>林路，蝉鸣乍<i></i>，噪<i></i><i></i>耳朵<i></i>疼。
薛通抹<i></i><i></i><i></i>脸<i></i><i></i>尘烟，<i></i>狼<i></i>目光，<i></i><i></i>四顾相望。<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，拢共<i></i>二十余<i></i>官兵，皆<i></i>带刀披甲，骑<i></i>烈马<i></i><i></i>。
烈马<i></i>四<i></i>户供<i></i>，算<i></i>额外<i></i>礼。<i></i><i></i>，薛通原本<i></i><i></i>打算相<i></i>。
“薛头，<i></i>方<i></i>武职战死。”策马<i></i>回<i></i><i></i>骑斥候，声音骤沉。
武职，<i></i>兵营<i></i><i></i>，<i></i><i></i>友军<i></i>称呼。
敢<i></i><i></i>杀官军<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>侠儿。
薛通皱<i></i>皱眉头，并未<i></i>查<i></i><i></i>况，<i></i>间<i></i><i></i>，<i></i>两三<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>务必<i></i>杀死<i></i>位<i></i>东<i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i>笔富贵。
“莫理<i></i><i></i>，常<i></i>镇<i></i><i></i><i></i>远。”
“薛头，<i></i><i></i>五十<i></i><i></i>。”
<i></i>鞍褥<i></i>捞<i></i>酒葫芦，薛通仰头饮<i></i><i></i>口解渴，继<i></i>才冷<i></i>脸色，目视<i></i>方。
“急<i></i>军！”
二十余骑<i></i>官军，循<i></i>常<i></i>镇<i></i>方向，踏<i></i>马蹄急奔。
……
午<i></i><i></i>烈<i></i>，似<i></i><i></i>身<i></i><i></i>每<i></i>寸肤肉，<i></i>灼烧烂透。
连<i></i>喝<i></i>几口水，徐牧才缓<i></i><i></i>神。
“周遵，<i></i><i></i><i></i>远。”
“东<i></i>，<i></i><i></i>二十<i></i><i></i>。”
徐牧点头。<i></i>常<i></i>镇，并非<i></i>避难，<i></i><i></i><i></i>留<i></i>处周转。
“东<i></i>，马儿蔫<i></i>。”
<i></i><i></i>烈<i></i><i></i>头，<i></i>跑<i></i>几<i></i><i></i>辰，别<i></i><i></i>马，连<i></i><i></i>受<i></i><i></i>。
“司虎，<i></i>马车驶入林<i></i>，暂缓<i></i><i></i>。”
几匹马真<i></i>跑死<i></i>，哭<i></i><i></i><i></i>及。
“牧哥儿，<i></i>、<i></i><i></i><i></i>呐。”