夜幕降临、宿舍<i></i>内。
韩东眼眸沉凝，<i></i>若<i></i>抹镜湖。
肌肤坚固<i></i>右掌挪<i></i><i></i>眼<i></i>，随<i></i>催<i></i>正<i></i>升华<i></i>内力，便感<i></i>躯体四肢爆<i></i><i></i><i></i><i></i>股热流，沿<i></i>筋骨，注入右掌。
哗哗。
右掌隐约泛<i></i>光芒。
<i></i>正<i></i>武者境内力特<i></i>微光！
假<i></i><i></i><i></i>武将境<i></i>呈液内力，即<i></i>清晰<i></i>查<i></i>光芒，因<i></i>内力属<i></i>玄奇莫测<i></i><i></i>量，达<i></i><i></i>定程度，<i></i>光<i></i><i></i><i></i>内力显态<i></i><i></i>。
凝雾内力<i></i>比萤火。
<i></i>呈液层次<i></i>内力，则<i></i>灯光。
单论光芒<i></i>烈度，两者便已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>语，更遑论内力<i></i>强度厚度……韩东<i></i>禁皱眉，暗暗思忖。
初晋武者<i></i><i></i>，<i></i>磨合期。
<i></i><i></i>期间<i></i>长短，因<i></i><i></i>异。<i></i>资越高<i></i>习武<i></i>士，磨合期<i></i><i></i>越长，产<i></i><i></i>凝雾内力<i></i><i></i>越强。
“<i></i><i></i>。”
“早<i></i><i></i>品<i></i><i></i>，力量形态已<i></i>凝雾。等<i></i>磨合期<i></i><i></i>，极<i></i><i></i><i></i>直接形<i></i>呈液内力。”
韩东沉吟片刻。
<i></i>今<i></i>正踏<i></i><i></i>条凌驾极限、空<i></i>绝<i></i><i></i><i></i>路，<i></i><i></i>参照，<i></i><i></i><i></i>任何经验<i></i><i></i>借鉴，仅<i></i>依靠<i></i><i></i>，<i></i>断推测。
磨合期<i></i><i></i>否达<i></i>呈液，<i></i><i></i><i></i>知。
<i></i><i></i>论<i></i>什<i></i>结果，韩东<i></i>已<i></i>满<i></i>足，毕竟<i></i>力量雄厚<i></i>角度<i></i><i></i>，<i></i>应该已经超越<i></i>其<i></i>盖世。
须臾<i></i>。
韩东按照武者境<i></i>方式，调节<i></i><i></i><i></i>体内血液：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>体血液<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>熬炼，武术真<i></i>玄奇莫测。”
“<i></i><i></i>。”
“熬炼血液<i></i><i></i>急，待<i></i>磨合期<i></i><i></i>，<i></i><i></i>通<i></i>画山桩<i></i>练习，即<i></i>充分熬炼。”
血液与气血乃<i></i>迥<i></i><i></i><i></i><i></i>两<i></i><i></i>物。
气血属<i></i>若<i></i>若<i></i><i></i>概念，<i></i><i></i><i></i><i></i>掘<i></i><i></i>，便<i></i>逐渐掌控。
血液却<i></i>真真正正存<i></i><i></i><i></i>体内<i></i>构造<i></i><i></i>，真实存<i></i>，<i></i><i></i>难<i></i>加<i></i>修改，<i></i><i></i>变化，却<i></i>千难万难。
唿唿。
窗外微风，吹进寝室。
韩东瞥<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宿舍楼，此<i></i>虽<i></i>约<i></i>十<i></i>点<i></i>，<i></i>依稀仍<i></i>两三<i></i><i></i><i></i>，穿<i></i>清凉装扮，<i></i>宿舍走廊<i></i>闲聊。
“算<i></i>。”
“且先睡觉。”
韩东摇摇脑袋，轻轻<i></i>躺<i></i>床<i></i>。
<i></i><i></i>给张朦<i></i>消息。
参加军训<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，估计已经早早进入睡眠，因<i></i>军训实<i></i>太累。
尤其<i></i><i></i>两<i></i>军训强度较高。
毕竟军训<i></i>半月<i></i>余，即将进<i></i><i></i>终汇演，<i></i><i></i><i></i><i></i>展示给<i></i>章校长<i></i>首<i></i>校领导<i></i>观<i></i>。
…………
翌<i></i><i></i>午<i></i>分、江南<i></i>府内。
<i></i>栋立<i></i>湖边<i></i>男<i></i>宿舍楼。
<i></i>四武术<i></i>汤岳函，右<i></i>随<i></i>拿<i></i>两三本书籍，脸<i></i>带<i></i><i></i>奈<i></i>色<i></i>站<i></i>宿舍门口。
“孙浩信，<i></i>至<i></i>吗？”
“咱<i></i>江南<i></i>府<i></i><i></i><i></i>位盖世，乃<i></i><i></i><i></i>儿。瞧<i></i><i></i>副脸色，<i></i><i></i>难<i></i>，<i></i>底<i></i><i></i>给谁<i></i>？”
汤岳函抱<i></i>双臂，靠<i></i>门旁。