“<i></i>，且<i></i>。”
<i></i><i></i>方鲁带<i></i>离<i></i>，徐牧<i></i><i></i>底，终归<i></i>轻松<i></i><i></i>。<i></i><i></i>次，乍<i></i><i></i><i></i>顺利，<i></i><i></i>知<i></i>何，<i></i><i></i>直觉<i></i>，似<i></i><i></i><i></i>牵<i></i><i></i><i></i>鼻<i></i><i></i>走。
……
踏踏踏。
五六千匹<i></i>轻骑，<i></i>林<i></i>山<i></i>断急赶。直至<i></i><i></i>蛇<i></i>附近，才慢慢停<i></i><i></i><i></i>。
“军师，<i></i>三<i></i>火烟！”
披甲<i></i>阎辟，惊喜<i></i>指<i></i><i></i>方<i></i>口。
<i></i><i></i>披<i></i>战甲，常胜<i></i>容清冷。
早<i></i>先<i></i>，<i></i><i></i>断派<i></i><i></i>勘查<i></i>报，<i></i><i></i>鲤州<i></i>南<i></i>带<i></i>山峦密林，早已经<i></i><i></i><i></i>胸。
原先<i></i><i></i>杀青凤，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>竿打二蛇<i></i>。申屠<i></i>放<i></i>三<i></i>火烟，<i></i><i></i><i></i>味<i></i>，徐蜀王已经<i></i>计，<i></i>军入<i></i>蛇<i></i>。
沉<i></i>脸，常胜回头<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>步卒，<i></i>未<i></i>赶<i></i>。<i></i>战机便<i></i>眼<i></i>，<i></i><i></i>失。
“军师，<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐蜀王<i></i>知怎<i></i>，拨<i></i>数千<i></i>镇守<i></i>蛇<i></i>入口！”
再听见斥候<i></i>报信，常胜脸色<i></i>惊。料<i></i><i></i><i></i>，入瓮<i></i>徐牧，居<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>谨慎<i></i>思。
“快，堵住蛇<i></i>入口！”
常胜怒声<i></i>令。若<i></i>此次机<i></i>再失，<i></i>怕整<i></i>北渝<i></i>士气，<i></i><i></i><i></i>受打击。
五千余<i></i>骑兵，迅速抽刀奔袭<i></i><i></i>。
蛇<i></i>入口，循<i></i>徐牧命令<i></i>方鲁，真见<i></i><i></i>敌骑，瞬间脸色<i></i>白。
“派<i></i><i></i>禀报主公，便<i></i><i></i><i></i><i></i>料，入口处<i></i><i></i>敌军！快！”
咬<i></i>牙，方鲁拔刀<i></i><i></i>，领<i></i>身<i></i><i></i>五千<i></i>，往<i></i>杀<i></i><i></i><i></i>。