连<i></i>两<i></i><i></i><i></i>间，跟<i></i>采药<i></i>老向导，徐牧抄<i></i>近<i></i>，带<i></i><i></i>军<i></i><i></i>快<i></i>速度，赶<i></i>截杀申屠<i></i><i></i>两万<i></i>。
“主公，<i></i>见申屠<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>方回<i></i><i></i>斥候，终<i></i>带回<i></i>喜讯。
听<i></i>，徐牧<i></i>露<i></i>欢喜<i></i>笑容。<i></i><i></i><i></i><i></i>路，<i></i>找<i></i>向导抄近<i></i>，才<i></i><i></i><i></i>赶<i></i>。
“<i></i>报<i></i>何？”
“<i></i>值黄昏，已经<i></i>安营扎寨<i></i>。”
<i></i><i></i>带<i></i>山峦密林，并<i></i>宜夜<i></i>，林<i></i>蜿蜒，且<i></i>势崎岖。若非<i></i><i></i>向导，<i></i>场<i></i>追赶，至少<i></i><i></i>慢<i></i><i></i><i></i>。
先<i></i><i></i><i></i>位采药老<i></i>，<i></i>领<i></i>酬金<i></i><i></i>，似<i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>，<i></i>终归什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>声叹息，匆匆向徐牧告别。
徐牧明白，<i></i>非<i></i>男“南瓜落，北瓜<i></i>落”<i></i>预言。<i></i><i></i><i></i><i></i>句话，<i></i>向<i></i><i></i>信<i></i>公，<i></i>信<i></i><i></i>。
“主公，什<i></i><i></i>候<i></i><i></i>？”
陈盛凝声走<i></i>。
若<i></i>袭营截杀，<i></i>疑<i></i>夜晚<i></i><i></i>。眼<i></i>已经<i></i>黄昏，离<i></i>入夜<i></i><i></i>久<i></i>。徐牧<i></i><i></i><i></i>，终归打算亲<i></i><i></i><i></i>趟，查<i></i>敌营附近<i></i><i></i>势。
<i></i>并<i></i>知<i></i>，<i></i>场酝酿<i></i>巨<i></i>危机，正冲<i></i>围拢<i></i><i></i>。
……
踏。
<i></i>袭<i></i>马车<i></i>走<i></i><i></i><i></i>影，<i></i>容<i></i><i></i>古怪，<i></i>落<i></i><i></i><i></i>，沉默<i></i>扫<i></i>四周。久久，<i></i>古怪<i></i><i></i>，才慢慢露<i></i><i></i>笑容。
“阎辟，已经<i></i><i></i>。”