<i></i><i></i>千<i></i><i></i>守卒，<i></i><i></i><i></i><i></i>方<i></i><i></i>蜀军<i></i><i></i>，皆<i></i>脸色<i></i>骇。敌袭<i></i>信号，并<i></i><i></i><i></i>久，迅速蔓延<i></i>整座陈水关。
黄<i></i>充抬<i></i>头，<i></i><i></i>念旧<i></i>远眺，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陈水关。<i></i>座<i></i>关，先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>督建<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，经历<i></i>太<i></i><i></i>战火风霜。
“传令，<i></i>鼓<i></i>气，攻<i></i>陈水关！”
<i></i><i></i>支，此<i></i><i></i><i></i>两万<i></i><i></i>孤军，<i></i>黄<i></i>充<i></i>率领<i></i>，<i></i><i></i>丝毫停顿，目标明确，朝<i></i>陈水关直奔<i></i><i></i>。
<i></i>利<i></i><i></i>恪州<i></i>势<i></i>熟悉，<i></i><i></i>丝毫<i></i>绕路，已<i></i><i></i>兵临城<i></i>。
站<i></i>黄<i></i>充身边，云城将军马毅忧<i></i>忡忡。
“军师，哪怕打<i></i><i></i>陈水关，<i></i>等<i></i>带五<i></i><i></i>干粮，<i></i><i></i>支撑<i></i>住。”
黄<i></i>充笑<i></i>笑。
“马毅，<i></i>知<i></i>知，<i></i><i></i>何敢赌？敢<i></i>叩陈水关？”
“军师，<i></i><i></i>知。”
黄<i></i>充眼神镇定，“<i></i><i></i><i></i>老友……<i></i>先<i></i><i></i>恪州<i></i>带，埋<i></i><i></i>几处<i></i>粮窖。粮窖<i></i><i></i>仅<i></i>陈粮，连<i></i>辎重<i></i><i></i>。”
“军师，此话<i></i>真？”
“<i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>。”
黄<i></i>充笑<i></i>笑，“<i></i>敢<i></i>陈水关，便<i></i><i></i><i></i>原因。粮草<i></i>问题，<i></i>需担<i></i>。<i></i>需攻<i></i><i></i>陈水关，堵死蒋蒙<i></i>退路，等<i></i><i></i>西蜀援军，<i></i><i></i>夹攻，<i></i><i></i>其<i></i><i></i>，蒋蒙必亡！”
“<i></i>呐……任谁<i></i><i></i><i></i><i></i>，军师<i></i>恪州，居<i></i><i></i><i></i>藏粮<i></i>。”
“连老参<i></i><i></i>。”
黄<i></i>充笑言<i></i>句。<i></i>初因<i></i>粮王<i></i><i></i><i></i><i></i>逼迫，<i></i><i></i><i></i><i></i>西蜀<i></i>敌，<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>况<i></i>，<i></i><i></i><i></i>放弃恪州。<i></i>并非<i></i><i></i>，<i></i>贸贸<i></i><i></i>离<i></i><i></i>。