“若<i></i><i></i>蒋蒙，此<i></i><i></i><i></i>何？”
“<i></i>听<i></i><i></i>方<i></i>破埋伏<i></i><i></i>军，肯定<i></i><i></i><i></i>西蜀<i></i><i></i>撤退<i></i>。”
“正<i></i>，<i></i>机很<i></i>。”
黄<i></i>充声音骤沉，“反其<i></i><i></i><i></i>，往往<i></i><i></i><i></i>场很<i></i><i></i>机<i></i>。<i></i>欲<i></i><i></i>恪州，<i></i>破北渝<i></i>四万东路军！<i></i>西蜀将士，岂<i></i>退缩<i></i>战<i></i><i></i>理！”
<i></i>场<i></i><i></i>少蜀将，<i></i>听<i></i>神色激<i></i>，亦纷纷跟<i></i>抬刀。
“传<i></i>军令，<i></i><i></i>快<i></i><i></i>间，让忠字营<i></i><i></i>，换<i></i>北渝<i></i><i></i>袍甲，扮<i></i>溃败<i></i>逃兵。马毅，<i></i>即刻派<i></i>，<i></i>周围<i></i>带巡哨，<i></i>免走漏<i></i>风声！”
“军师放<i></i>！”
<i></i><i></i>血气汉<i></i>，见<i></i>黄<i></i>充<i></i>模<i></i>，马毅<i></i><i></i>再犹豫，急急拱<i></i>领命。
……
“虚兵计。”
<i></i>洼<i></i><i></i><i></i>蒋蒙，并<i></i><i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i>间，便<i></i><i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i>法。<i></i>藏<i></i>林<i></i><i></i><i></i>蜀卒，迟迟<i></i>敢露<i></i>，亦<i></i>敢往<i></i>。<i></i>林<i></i><i></i><i></i><i></i>派，乍<i></i><i></i><i></i>，仿佛<i></i><i></i>支<i></i>军<i></i>埋伏。
“夹抄。”
蒋蒙言简<i></i>赅，分<i></i><i></i>数营<i></i><i></i>马，<i></i>始<i></i>雨水<i></i>迂回绕<i></i><i></i>。
<i></i>等<i></i>机<i></i><i></i>，蒋蒙抽刀<i></i>令。
<i></i><i></i><i></i>，藏<i></i>林<i></i><i></i><i></i>西蜀三营，便被杀<i></i>败退。
“放弃洼<i></i>埋伏，随<i></i><i></i>军！”
蒋蒙咬<i></i>咬牙，脸庞<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>喜色。若<i></i>猜，青凤敢<i></i>般埋伏，<i></i><i></i><i></i><i></i>，极<i></i><i></i><i></i><i></i>穿<i></i>，<i></i>先<i></i><i></i>夹抄<i></i>计。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>立即撤回陵州。
<i></i><i></i><i></i><i></i>机<i></i>，岂<i></i>让蜀<i></i>退<i></i>！
四周围间，漫<i></i><i></i>怒吼响<i></i>，<i></i>数<i></i>北渝东路黑甲，<i></i>跟<i></i>蒋蒙身<i></i>，急急往<i></i><i></i>军。