站<i></i>蛇<i></i><i></i>，等徐牧抬<i></i>头，<i></i>知何<i></i>，<i></i><i></i>朵飘落<i></i>雪绒，已经落<i></i><i></i><i></i><i></i>脸庞<i></i>。
“主公，<i></i>雪<i></i>！<i></i>今<i></i><i></i>雪，怎<i></i><i></i><i></i>般快！该死<i></i><i></i>公！”
陈盛<i></i>旁骂娘。
徐牧<i></i>皱住眉头。料<i></i><i></i><i></i>，今<i></i><i></i>冬雪，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>早。<i></i><i></i><i></i>早已经<i></i><i></i>准备，先<i></i><i></i><i></i>候，并<i></i><i></i>浪费收集<i></i><i></i>秃木枯草。
“陈盛，吩咐兄弟<i></i>，先烧火盆取暖。”
<i></i>谓<i></i>火盆，<i></i><i></i><i></i>卸<i></i>铁盔，<i></i>股脑儿将碎木<i></i>类<i></i>燃物，烧热取暖。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>烧<i></i><i></i>热汤。入冬铺雪，取水<i></i>问题很容易解决。
蛇<i></i><i></i><i></i><i></i>空，<i></i>处<i></i><i></i>灰蒙蒙<i></i>，浓雾<i></i>直压<i></i>，压<i></i><i></i>喘<i></i><i></i>气。
<i></i>蛇<i></i><i></i>外，<i></i><i></i>抬头<i></i><i></i><i></i>常胜，脸<i></i>露<i></i>久违<i></i>笑容。<i></i>曾换位思考，将<i></i><i></i>代入<i></i>位徐蜀王，<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>光景，<i></i><i></i><i></i>雪，根本<i></i><i></i>任何<i></i>法<i></i>。除非，真像阎辟<i></i><i></i>，化<i></i><i></i><i></i>鸟，<i></i><i></i>翅膀，再飞<i></i>蛇<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>东西，分明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>鸟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>翅膀。
常胜舒服<i></i>呼<i></i><i></i>口气，连<i></i><i></i>公<i></i><i></i>帮<i></i>，今<i></i><i></i>雪，<i></i><i></i>比往<i></i><i></i>早，越早<i></i>，蛇<i></i><i></i><i></i>蜀军，便早<i></i>步饥冻<i></i>死。
“<i></i>近<i></i><i></i><i></i>报？”
久久，常胜才转<i></i>头，<i></i><i></i>身边<i></i>阎辟。
“<i></i>军师，<i></i>几<i></i><i></i><i></i>空，<i></i><i></i>浓雾漫<i></i>，四周围<i></i><i></i><i></i>清什<i></i>。<i></i><i></i>，循<i></i><i></i>军师<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>派<i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>任何异常。”
。
“远<i></i><i></i><i></i><i></i>方，<i></i><i></i><i></i><i></i>探查，<i></i>免让蜀<i></i>钻<i></i>空<i></i>。”
常胜皱<i></i>皱眉。<i></i>向<i></i>性<i></i>谨慎，再者<i></i><i></i>次<i></i><i></i>容易，才将徐蜀王困<i></i><i></i><i></i>。