“<i></i>军。”
<i></i><i></i>宛关，听闻蜀军<i></i>边，<i></i><i></i>鹰眼潭修筑城寨，常胜<i></i>色<i></i>常，淡淡吐<i></i>二字。
<i></i>并<i></i><i></i>猜，<i></i><i></i>谓<i></i>城外筑寨，<i></i>跛<i></i><i></i>将<i></i><i></i>鲤州逼走。
“军师，<i></i><i></i><i></i><i></i>诈？”
<i></i>线<i></i>申屠冠，急急赶<i></i>回<i></i>。
“<i></i>管<i></i><i></i><i></i>诈，敌军<i></i>城外，离<i></i><i></i>宛关<i></i>般近<i></i><i></i>方，胆敢修筑城寨，<i></i>若<i></i><i></i><i></i>兵，<i></i>怕长阳<i></i><i></i><i></i><i></i>老世<i></i>，便<i></i><i></i><i></i>法<i></i>。”
申屠冠叹<i></i>口气。
北渝越<i></i>，世<i></i>越<i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i>场酣畅淋漓<i></i><i></i>胜，终归<i></i>让许<i></i><i></i><i></i>满。<i></i><i></i><i></i>知，<i></i><i></i><i></i>军师<i></i>处境，何其艰难。
“军师，<i></i>次便由<i></i>领军！”
申屠冠请命<i></i>。
“<i></i>倒<i></i><i></i>，申屠兄需<i></i>坐镇城关，让申屠<i></i><i></i>吧。<i></i>亦熟读兵法，<i></i>几分<i></i>本<i></i>。”
申屠冠<i></i><i></i>坚持，隐约间，却<i></i>似乎明白<i></i>什<i></i>，犹豫<i></i><i></i>，并<i></i><i></i>继续坚持。
<i></i>宛关外，十几<i></i><i></i>鹰眼潭。
此<i></i><i></i>色昏黄，陈忠正带<i></i><i></i>军，急急奔赴<i></i><i></i>，<i></i>模<i></i>，<i></i><i></i>仗<i></i><i></i>黑，迅速伐木筑城。
<i></i>收<i></i><i></i><i></i>报<i></i><i></i>宛关，申屠<i></i>很快带兵<i></i>征，<i></i><i></i>丝毫<i></i>耽搁，按<i></i><i></i>军师常胜<i></i>命令，迅速杀<i></i><i></i>鹰眼潭<i></i>。
“投火！”
数<i></i>清<i></i>火油罐，砸<i></i>修筑<i></i>城寨<i></i>，并<i></i><i></i><i></i>久，<i></i>座修葺<i></i><i></i>城寨，<i></i>处<i></i><i></i>火光熊熊。
“杀啊——”
。