夜色<i></i>，静悄悄<i></i>江<i></i>。秋汛将至，<i></i><i></i>阴凉。
偌<i></i><i></i>江<i></i>，再<i></i>见半<i></i>觅鱼<i></i>水鸟。唯<i></i><i></i>水<i></i><i></i>芦苇荡，被晚风吹<i></i>东摇西晃。
恪州岸边，坐<i></i>营帐<i></i>，荀平<i></i>终<i></i><i></i><i></i>困<i></i>，慢慢放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>卷宗，准备卧榻入睡。
入睡<i></i><i></i>，<i></i>依<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，问<i></i>帐外<i></i><i></i><i></i>裨将，加固河堤<i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i>？
“军师放<i></i>，蒋蒙将军<i></i><i></i>，<i></i>两<i></i>便<i></i>加固<i></i>。<i></i><i></i>候秋汛真<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>任何问题。”
荀平<i></i>呼<i></i>口气，点<i></i>点头，迷迷糊糊<i></i><i></i>睡<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>久，<i></i>做<i></i><i></i><i></i>怪梦。<i></i>怪梦<i></i>，<i></i>回<i></i><i></i>垂髫<i></i>儿<i></i><i></i>岁，正<i></i>邻<i></i>孩<i></i>玩耍，却<i></i>料，<i></i>屋瓦<i></i><i></i><i></i><i></i>稳，整<i></i><i></i>摔入<i></i>口<i></i>水缸<i></i>。
<i></i>呛鼻<i></i>真实感，惊<i></i><i></i>满头冷汗。
“军师，军师！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
帐外<i></i>裨将，急急闯<i></i>进<i></i>。
荀平<i></i>艰难睁<i></i>眼睛，抹<i></i>额头<i></i>虚汗。
“怎<i></i>？”
“军师，<i></i>刚才听外头<i></i><i></i>喊，<i></i>什<i></i>秋汛<i></i><i></i>！”
“什<i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
荀平<i></i>急忙<i></i>身。<i></i>秋汛<i></i><i></i>，肯定<i></i><i></i>雨吧？<i></i>雨<i></i>，襄江碑线漫<i></i>，才<i></i>引<i></i>秋汛。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>雨水<i></i><i></i>见，哪儿<i></i><i></i>秋汛？
荀平<i></i>脸色愤怒，急匆匆<i></i><i></i>营，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惩罚<i></i>番，<i></i><i></i>敢乱嚼舌根<i></i><i></i>。却<i></i>料，才<i></i>走几步，便惊恐<i></i><i></i><i></i>，脚<i></i>踏<i></i><i></i>泥<i></i>，<i></i><i></i><i></i>变<i></i>泥泞<i></i><i></i>。
“哪儿<i></i><i></i>水——”
。