。
遭遇战，两者怒吼厮杀。两边侦察营<i></i><i></i>数相等，论马匹<i></i>器甲，<i></i>疑<i></i>北渝精良<i></i><i></i>，<i></i><i></i>帮<i></i>西蜀侦察营，<i></i><i></i>少次战场<i></i><i></i><i></i>老卒，携裹蜀<i></i><i></i>志，约莫<i></i><i></i>数<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>，终<i></i>惨胜。
两百<i></i>蜀骑，<i></i>剩<i></i>六七十骑，<i></i><i></i>，北渝<i></i>边，<i></i>剩十几骑<i></i><i></i>，仓皇逃<i></i>回<i></i>。
“<i></i>头，<i></i>北渝裨将<i></i>首级！”
西蜀<i></i>老<i></i>尉，经验老<i></i>，犹豫<i></i><i></i>，伸<i></i>往<i></i>裨将首级<i></i>嘴<i></i>抠<i></i>，待拔断舌头，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>真捻<i></i><i></i>条兽皮纸，抓<i></i><i></i><i></i>。
纸<i></i><i></i>内容，并<i></i><i></i>任何<i></i>奇，<i></i><i></i><i></i><i></i>两<i></i>收集<i></i>，关<i></i>定东关<i></i><i></i>报。<i></i><i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i><i></i>字。
粮<i></i><i></i><i></i>。
……
“粮<i></i><i></i><i></i>。”
东方敬皱<i></i>眉，<i></i><i></i>侦察营送回<i></i><i></i>兽皮，细细<i></i><i></i>几轮，才沉默<i></i>搁<i></i><i></i>边。
“陈忠将军，<i></i><i></i>何<i></i>法。”
陈忠协守定东关，<i></i>柴宗，则<i></i>定北关死守。
陈忠<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>宛关外，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>粮<i></i>。<i></i>般<i></i><i></i>，粮<i></i><i></i><i></i><i></i>方。若让<i></i>猜，极<i></i><i></i><i></i>北渝<i></i>诡计。”
东方敬犹豫<i></i><i></i>，“<i></i>若真<i></i>常胜<i></i>计，此计未免拙劣<i></i><i></i>。”
“<i></i>军师<i></i><i></i>思——”
东方敬<i></i>案台<i></i>，慢慢铺<i></i><i></i>图。
“定东关<i></i><i></i>宛关<i></i>间，确<i></i>近五十<i></i><i></i>缓冲，其<i></i><i></i>部分<i></i>密林。北渝<i></i>粮<i></i>藏<i></i><i></i><i></i>，并<i></i>奇怪。”
“军师觉<i></i><i></i>真<i></i>？”
“北渝粮草丰足，<i></i>宛关<i></i><i></i>方，<i></i><i></i>北渝腹<i></i>。断<i></i>断<i></i><i></i>粮<i></i>，<i></i>区别<i></i><i></i>，派<i></i><i></i>军抢<i></i>几袋<i></i>米，更<i></i><i></i>任何<i></i>义。<i></i>觉<i></i>，若真<i></i>粮<i></i>，恐怕<i></i>常胜，<i></i><i></i>暗<i></i>布置<i></i>什<i></i>。”