。
南宫虹苦思冥<i></i>，试图撇<i></i>话题。
“世<i></i><i></i><i></i>富五车，钻研<i></i>识，若<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>何<i></i>治<i></i><i></i>论？”
“<i></i><i></i>娘<i></i>论论论。”
陈方破口<i></i>骂“先<i></i><i></i>粮王世<i></i>，<i></i>祸害<i></i><i></i><i></i>东西，若<i></i><i></i><i></i>，<i></i>世<i></i><i></i><i></i>粮食，<i></i>仅<i></i>吃饱，偶尔<i></i><i></i>蒸<i></i>米饼。<i></i><i></i><i></i>破东西，<i></i>指望<i></i><i></i><i></i>定<i></i>安邦？”
“<i></i>，<i></i>……徐蜀王并<i></i><i></i><i></i>义名分！”
“徐蜀王<i></i><i></i>侯爷<i></i>衣钵<i></i>，莫非<i></i><i></i>，<i></i>连<i></i>侯爷<i></i>敢妄言<i></i>？”
南宫虹抹<i></i>抹额头<i></i>虚汗。
若<i></i>诋毁<i></i>侯爷，<i></i><i></i>其<i></i><i></i>，内城<i></i>北渝王，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>。
“<i></i>并未诋毁<i></i>侯爷，<i></i><i></i><i></i>思<i></i>，徐蜀王<i></i><i></i>君权神授，亦<i></i><i></i>袁氏<i></i>禅让。”
“北渝王<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>北渝王坐拥长阳，三朝古<i></i>，便<i></i>君权神授！<i></i>古往今，<i></i>北<i></i>拜，方<i></i>新朝正统。”
“南宫<i></i>狗，<i></i><i></i><i></i>窝<i></i>狗儿<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拜<i></i>公啊？”
……
趴<i></i>王宫城墙<i></i>，徐牧伸<i></i><i></i>懒腰，<i></i><i></i><i></i>越<i></i><i></i>趣。
“六侠，让<i></i>袁王<i></i><i></i>两句，早早打<i></i>。”
<i></i><i></i>底<i></i>，<i></i>更加<i></i><i></i>，<i></i>位陈方带<i></i><i></i>机缘。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>眼<i></i>战<i></i>胶<i></i><i></i>转机。
殷鹄领命<i></i><i></i>。
<i></i>王宫城墙<i></i>远<i></i>祭<i></i>台，南宫虹顾及脸<i></i>，<i></i>敢骂咧，被陈方激<i></i>步步趔趄。反<i></i><i></i>王咏，<i></i>脸古怪<i></i>站<i></i>，压根<i></i><i></i><i></i>口<i></i>机<i></i>。