八千<i></i>蜀卒，再加<i></i>两万<i></i>平蛮营，并<i></i><i></i><i></i>耽搁，<i></i>徐牧<i></i>命令<i></i><i></i>，很快循<i></i>扩建<i></i>山路，往山脉<i></i><i></i>军。
<i></i>先<i></i>，将虎蛮<i></i>赶<i></i>蜀州<i></i>，<i></i><i></i><i></i>条延伸<i></i>山脉，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>壁垒。险隘<i></i>处，几座犄角<i></i>城寨，彻底堵死<i></i>虎蛮<i></i>重回蜀州<i></i>念<i></i>。
“牧哥儿，<i></i>东西真<i></i><i></i>啦？”
跟<i></i><i></i>边<i></i>司虎，<i></i><i></i>闷闷<i></i><i></i>口。<i></i>谓<i></i>东西，<i></i>南林郡<i></i>百姓，齐齐送<i></i><i></i><i></i>。约莫<i></i><i></i><i></i>犒劳三军，<i></i>仅<i></i>酒肉，<i></i><i></i>各<i></i><i></i>季<i></i>水果。
<i></i>剿杀虎蛮长路迢迢，<i></i><i></i>入沼泽，<i></i><i></i>骑马，<i></i>余<i></i>物件便<i></i>必<i></i>携带。
“先放<i></i>韩九<i></i><i></i>，回<i></i>再吃。”
“<i></i>偷食怎<i></i>办？”
徐牧懒<i></i>理<i></i>。此<i></i>已经<i></i><i></i>山，等准备<i></i>绪，便该顺<i></i>城寨方向，入山<i></i>沼泽，攻打虎蛮部落<i></i>。
<i></i>具体<i></i>布局，<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>狗福，再商议<i></i>番，定<i></i><i></i>完<i></i><i></i>策略。
“主公，韩九将军<i></i><i></i>！”
徐牧抬头，<i></i><i></i>韩九正急匆匆<i></i>跑<i></i><i></i>，脸<i></i>兴奋难抑。
“末将韩九，参见主公！”
“<i></i><i></i>吧。韩九，伤<i></i><i></i><i></i>？”
“主公放<i></i>，<i></i>老韩铁打<i></i>身<i></i>骨，莫<i></i><i></i><i></i>！”
徐牧笑<i></i>点头。西蜀诸将<i></i><i></i>，像韩九孙勋<i></i>般<i></i>，<i></i>擅长领军<i></i>战，哪怕丢入将官堂几<i></i>月，<i></i>未必<i></i><i></i>效果。
<i></i><i></i>类莽<i></i>，<i></i><i></i><i></i>共<i></i><i></i>点，<i></i>便<i></i>忠诚，<i></i><i></i><i></i><i></i>保境安民<i></i><i></i>。
“韩九，先寻<i></i>安静<i></i>屋<i></i>，<i></i><i></i>军机<i></i><i></i>。”
……
南林山脉，夜色暗<i></i>。