左师仁捂<i></i>胸口，被气<i></i>踉踉跄跄。<i></i>退守吴州<i></i><i></i>，<i></i>每<i></i>哀怨<i></i>公，<i></i>至<i></i>很<i></i>政<i></i>，<i></i>交由<i></i>凌苏处理。<i></i><i></i><i></i><i></i>，分明<i></i>引狼入室。
<i></i><i></i>谋士容鹿，<i></i><i></i>将康烛，<i></i>曾力劝<i></i>，拒粮王入蜀……
“主公，蜀<i></i>已经<i></i>始攻城<i></i>！”
左师仁喘<i></i><i></i>气。忽<i></i><i></i>明白，或许毒鹗<i></i>死，<i></i>早<i></i>预谋，<i></i><i></i>攻灭东陵<i></i><i></i>柄利刃。
<i></i><i></i><i></i>，整<i></i>吴州，迫<i></i>西蜀<i></i>威压，<i></i><i></i>万余<i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>器甲<i></i>良。
左师仁沉默垂头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>渐肥胖<i></i><i></i>臂。<i></i><i></i>初，<i></i><i></i>陵州<i></i>本营，打<i></i>吴州与楚州<i></i><i></i>候，<i></i>何等<i></i>威风。诸<i></i><i></i>谋士，百余<i></i>战将，<i></i>此，<i></i>极其注<i></i>仪容，鬓<i></i><i></i>缕<i></i>乱，体态儒雅稳重。
<i></i><i></i><i></i>——
“主公，海岸<i></i>边，应<i></i><i></i><i></i>遗漏<i></i>海民渔船，主公<i></i>请速速离<i></i>啊。”
亲卫焦急<i></i>劝<i></i>。
左师仁身<i></i><i></i>抖。
……
“守住！守住姑胥关！”
<i></i><i></i><i></i>将<i></i>康烁，并未<i></i>任何请降<i></i><i></i>思。先<i></i><i></i>李度城<i></i><i></i><i></i>，兄长康烛战<i></i><i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i><i></i>西蜀，<i></i>直<i></i>股难消<i></i>恨<i></i>。
“放箭——”
康烁怒吼，抬<i></i>长刀，怒指<i></i>姑胥关<i></i><i></i>方。<i></i><i></i>惜，尚<i></i>修葺<i></i>姑胥关，加<i></i>蜀<i></i>蓦<i></i>爆<i></i><i></i>哀兵<i></i>锐，根本抵挡<i></i>住。
层层劣势<i></i><i></i>，等西蜀<i></i>步弓营逼近城墙——
噔。
<i></i>支羽箭，将康烁戴<i></i><i></i>羽翎盔，射<i></i><i></i>头顶打落。
康烁退<i></i>几步，<i></i>未站稳。
噔噔噔。
<i></i><i></i><i></i>支箭矢，<i></i><i></i><i></i>头颅穿透<i></i><i></i>。康烁杵<i></i>刀，咳<i></i>血慢慢翻倒<i></i><i></i>。