“文龙，<i></i><i></i>听<i></i><i></i>句劝，莫<i></i>再操劳……”入<i></i>王宫，陈鹊语气忧愁。<i></i><i></i>医<i></i><i></i>，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>贾周，已经隐约<i></i><i></i><i></i>死相。
虽<i></i><i></i><i></i>医者，<i></i>终归，<i></i>法逆转<i></i>命力<i></i>流逝。
“孙统领，将老参拿<i></i>喜娘<i></i>边，告诉<i></i><i></i><i></i>煨火，莫<i></i>走<i></i>参气。”
孙勋急忙点头，接<i></i>老参往<i></i>走<i></i>。
“文龙，先<i></i><i></i>休息吧。再等等，蜀王应该很快回<i></i><i></i>。”
陈鹊叹<i></i>。
贾周睁<i></i>眼睛，捂<i></i>嘴咳<i></i>声，终<i></i>挤<i></i><i></i>丝笑容。
“陈先<i></i>，<i></i>碍<i></i>。<i></i>晓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>命，等<i></i><i></i>主公，<i></i>或者<i></i><i></i><i></i><i></i>做完，<i></i>死<i></i><i></i>。”
“<i></i>数<i></i><i></i>，<i></i>履<i></i>毒计，杀业<i></i>重。每每夜思，便<i></i>黯<i></i>伤神。什<i></i>慈<i></i>掌兵，什<i></i>慈<i></i>断策，<i></i>终归<i></i><i></i><i></i>，<i></i>直逆<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>通<i></i>。”
陈鹊听<i></i><i></i><i></i>概，犹豫<i></i><i></i>劝<i></i>句。
王宫<i></i>灯火跳<i></i>，<i></i><i></i>复返<i></i>孙勋，<i></i>急急走<i></i>回<i></i>。跟<i></i><i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>夜枭组<i></i>死士。
“老军师，定州夜枭分堂<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
贾周眼眸抬<i></i>，<i></i>力<i></i>抬<i></i>抬<i></i>，示<i></i><i></i><i></i>禀报。
“定州夜枭分堂吴炉，禀报军师，<i></i>统领曹鸿，已经半月余<i></i><i></i>间，<i></i>曾联络。<i></i>等猜测，<i></i>统领<i></i><i></i>陷<i></i>内城<i></i>。”
夜枭<i></i>规矩，每几<i></i><i></i><i></i>间，便<i></i>通<i></i>各<i></i>暗线，将<i></i>报层层传递，譬<i></i>内城<i></i>边，先传<i></i>定州，再由定州传回<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，曹鸿<i></i>内城<i></i>边，似乎<i></i>失联<i></i>。
贾周脸色痛苦，捂<i></i>嘴<i></i>咳<i></i><i></i><i></i>。
。